Hormony z sadzonek: naturalne czy syntetyczne? Jak ich używać?
Sadzonki są sposobem namnażania niektórych roślin, niezależnie od tego, czy są to sadzonki drzewiaste, półdrzewiaste, zielne, korzenie czy liście. Często zaleca się stosowanie hormonów sadzonkowych, aby stymulować regenerację korzeni. Co to właściwie jest? Jak tego użyć ? Czy istnieją naturalne hormony sadzonek?
Co to jest hormon tnący?
Te hormony, które pomagają ukorzenić się, istnieją naturalnie w roślinach, ale w minimalnych ilościach, co powoduje raczej powolne ukorzenienie: to auksyna. W rezultacie profesjonaliści stworzyli syntetyczne produkty, które są specyficzne dla danego rodzaju sadzonek lub mają wszechstronne zastosowanie. Na przykład cięcie roślin zielnych będzie wymagało słabszego hormonu syntetycznego niż cięcie drzewiaste.
Hormony sadzonek, które znajdziesz w centrach ogrodniczych, czy to w płynie, w żelu czy w proszku, składają się z syntetycznych hormonów AIB lub kwasu b-indolomasłowego.
Jak stosować hormony do sadzonek?
W zależności od formy, w jakiej jest prezentowany hormon tnący, należy dokładnie przestrzegać dawek wskazanych na ulotce bez ich przekraczania oraz przestrzegać podanych zabiegów. Są to substancje produkowane chemicznie, więc nic z nimi nie robimy.
Zasadniczo należy zanurzyć około 3 cm od końca łodygi przeznaczonej na sadzonki w produkcie hormonów sadzonek, przed zasadzeniem go w wykopanym wcześniej dołku, zwracając uwagę, aby szeroki, aby hormon tnący nie został usunięty przez pocieranie o krawędzie otworu.
Na roślinach, które łatwo się zakorzeniają, nie jest konieczne stosowanie tych syntetycznych hormonów. Ponadto lepiej jest zwrócić się do naturalnych hormonów tnących zawierających auksynę lub do produkcji naturalnego hormonu tnącego.
Wytwarzanie naturalnego hormonu tnącego
Receptę na wodę wierzbową wykorzystano do stymulacji emisji korzeni, zanim wynaleziono chemiczny hormon sadzonek. W rzeczywistości kora wierzby ( Salix ) zawiera kwas salicylowy, z którego pochodzi kwas acetylosalicylowy, substancję czynną aspiryny. Zauważysz, że nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy salix , oznaczającej wierzbę.
Naturalnie kwas salicylowy reaguje, gdy roślina jest uszkodzona, zapobiegając jej wysychaniu, pomagając jej leczyć i wspomagając rozwój nowych korzeni. Nie ma nic lepszego niż hormon tnący!
Przepis na wodę wierzbową
Zdobądź gałęzie wierzby: wierzba płacząca, wierzba skręcona, wierzba biała ...
Weź plastikową butelkę i odetnij zwężoną szyjkę. Wypełnij go w dwóch trzecich wodą deszczową, najlepiej, jeśli nie wodą z kranu.
Umieść gałązki wierzby w tym „wazonie”, pozostawiając je przynajmniej na 3 tygodnie, ale możesz poczekać nawet 6 tygodni. W ciągu dni woda zmieni się w rodzaj żelu. Im więcej gałązek wierzby umieścisz do maceracji w małej objętości wody, tym więcej uzyskasz skoncentrowanego produktu kwasu salicylowego.
Użyj tego żelu, aby pokryć nim swoje sadzonki przed umieszczeniem ich w ziemi. W tym samym czasie otrzymasz również sadzonki wierzby, które będą błagać o sadzenie!
Uważaj, tak otrzymany żel nie zachowuje długo wszystkich swoich właściwości.
W przeszłości ziarna zbóż, takie jak pszenica lub owies, były również używane do wspomagania ukorzeniania, ponieważ kiedy kiełkują, wydzielają substancję, która przyspiesza tworzenie korzeni: zasadą jest umieszczenie nasion w sadzonkach.
