Czy biały kot jest bardziej głuchy niż inne?

Często mówi się, że białe koty są bardziej podatne na głuchotę niż inne. To jest naukowo udowodniony fakt. Ryzyko jest jednak mniej lub bardziej istotne w zależności od koloru oczu, ponieważ głuchota jest defektem genetycznym związanym z kolorem włosów i oczu. Dowiedz się, jakie są przyczyny tego niesamowitego zjawiska.

Głuchota białego kota: wina genetyki

Kot o siwych włosach jest bardziej głuchy niż inny. Ta cecha jest wyjaśniona genetyką, a dokładniej mutacją genetyczną. Gen W jest zaangażowany, ponieważ to on uniemożliwia aktywację i normalne funkcjonowanie komórek odpowiedzialnych za pigmentację; w rezultacie sierść kota nie barwi się i pozostaje biała. Okazuje się jednak, że gen W (gen biały) może, gdy jest aktywny, powodować zniszczenie komórek narządu Cortiego na poziomie ucha wewnętrznego, co powoduje głuchotę zwierzę. Przejawia się to w pierwszych dniach po urodzeniu kociaka. Ta anomalia genetyczna jest porównywalna z zespołem Waardenburga u ludzi. Również w tym przypadkuosoby, których to dotyczy, mają dysfunkcję narządu Cortiego związaną z brakiem pigmentacji skóry.

Ponadto głuchota występuje częściej lub rzadziej w zależności od koloru oczu kota. Szacuje się, że gdy biały kot ma niebieskie oczy, istnieje 50% ryzyko utraty słuchu. Jeśli ma oczy ścienne, to znaczy jedno niebieskie i jedno zielone lub brązowe, istnieje 40% ryzyko utraty słuchu. Z drugiej strony, jeśli żadne z jego oczu nie jest niebieskie, ryzyko głuchoty spada do 20%. I odwrotnie, jeśli wszystkie kocięta rodzą się z niebieskimi oczami, tak jak u ludzi, szacuje się, że 70% kotów z genem W zachowa ten niebieski kolor wraz z wiekiem.

Głuchota u kotów o siwych włosach nie jest zatem systematyczna, ponieważ niektóre mają doskonały słuch i nie zawsze jest obustronna. Rzeczywiście, niektóre koty w śnieżnobiałej sierści są głuche tylko na jedno ucho. I co dziwne, kiedy te koty mają oczy ścienne, często to ucho po stronie niebieskiego oka jest głuche. Podobnie koty, które nie mają całkowicie białej sierści, to znaczy, jeśli zawierają plamy innego koloru, zwierzę nie ma genu W i dlatego ma bardzo mało ryzyko głuchoty. Jednak niektóre białe koty rodzą się z plamą innego koloru na głowie; jest to kolor, który zwierzę nosiłoby bez genu W. Ale w tym przypadku ta mała plamka znika z wiekiem.

Wreszcie, białych kotów nie należy mylić z kotami albinosami. W przypadku tego ostatniego działa inna mutacja genetyczna i zwierzęta te nie są bardziej głuche niż normalnie.

Kocia głuchota: dziedzictwo, z którym trzeba żyć

Dlaczego niektóre koty są głuche, a inne nie? To pytanie jest złożone i obejmuje wiele czynników genetycznych, nie tylko kolor sierści i oczu. W tym przypadku mówimy, że wyjaśnienie to jest wielogenowe, to znaczy jest konsekwencją kilku genów, których suma generuje głuchotę i których większość nie została jeszcze zidentyfikowana przez naukę.

Kiedy biały kot rodzi się głuchy, nie należy oczekiwać, że słuch będzie się poprawiał wraz z wiekiem. I odwrotnie, jeśli biały kot nie rodzi się głuchy, ale staje się głuchy wraz z wiekiem, ta utrata słuchu nie będzie związana z genem W, ale z normalnym zwyrodnieniem słuchu spowodowanym wiek lub choroba.

Wydaje się, że głuche koty częściowo rekompensują utratę słuchu lepszym wzrokiem. Rzeczywiście, badania wykazały, że głuche koty są w stanie lepiej zrozumieć ruch, zwłaszcza prędkość ruchu obiektu, i wydaje się, że mają szersze pole widzenia niż słyszący kot.

Niestety głuchota u białych kotów nie jest pozbawiona konsekwencji. Są znacznie bardziej wrażliwymi zwierzętami i bardziej podatnymi na stres. Rzeczywiście, ubytek słuchu powoduje utratę punktów orientacyjnych, której inne zmysły nie są w stanie w pełni zrekompensować. Koty te są więc dużo bardziej wrażliwe na zmiany, często są bardziej odlegle, czasem nawet bardziej agresywne. Są też generalnie bardziej rozmowni i głośniejsi, gdy starają się dać się usłyszeć, ale bez mierzenia zakresu ich głosu.

Właścicielom głuchych białych kotów zaleca się unikanie lub znaczne ograniczanie dostępu na zewnątrz, ponieważ zwierzę nie zawsze dostrzega zagrożenie. Rzeczywiście, ryzyko uderzenia przez pojazd jest zwiększone, ponieważ zwierzę nie słyszy jego nadjeżdżania.

Aby zmniejszyć ryzyko urodzenia niesłyszącego kociaka podczas rozrodu, należy po prostu unikać niektórych krzyżówek.

• Unikaj krzyżowania dwóch białych kotów. Co najmniej jedno z dwojga rodziców musi być ubarwione, ale należy pamiętać, że biała maska ​​pozostanie dominująca na miocie, jeśli jedno z rodziców jest białe. Średnio tylko 25% kociąt urodzonych przez białego rodzica i rodzica o kolorowym futrze urodzi się głuchoniemych, podczas gdy ryzyko wzrasta do 50% w przypadku dwóch białych rodziców.
• Unikaj rozmnażania kota, który jest już głuchy. W takim przypadku ryzyko transmisji w zasięgu jest rzędu 50%.
• Unikaj krzyżowania dwóch kotów z niebieskimi oczami, nawet jeśli nie są białe, ponieważ ryzyko głuchoty pozostaje, chociaż jest to trudne do oszacowania.