Modrzew europejski (Larix decidua), rzadki gatunek iglasty o liściastych liściach

W przeciwieństwie do sosny, cyprysu, sekwoi czy cedru modrzew europejski ( Larix decidua ) jest jednym z nielicznych drzew iglastych - jedynym w Europie - o liściach liściastych. Doskonale wytrzymały modrzew europejski rośnie w górach Europy Zachodniej, szczególnie w Alpach na wysokości od 1200 do 2400 m npm, a także w Pirenejach, gdzie został z powodzeniem wprowadzony. Nie spotkasz go w mieście, nie znosi miejskiego zanieczyszczenia.

Zwykle prosty i smukły pień modrzewia o szarej korze, gładki, łuszczący się, zakończony jest stożkowatą koroną, rozprzestrzeniającą się z wiekiem. Jego wzrost jest dość szybki, ponieważ osiąga dojrzałość w wieku 15 lat i może żyć od 200 do 300 lat.

Igły o długości od 2 do 4 cm, bladozielone, liniowe i giętkie, są zgrupowane w grona lub rozety po 20 do 40 cm, na krótkich gałęziach. Każdej jesieni wszystkie jego elastyczne igły zmieniają kolor na jaskrawopomarańczowoczerwony, a następnie wypadają. W maju-czerwcu kocięta kuliste wyglądają na żółto-zielonkawe, a kocięta płci żeńskiej - wyprostowane, fioletowo-czerwone. Drzewu nie brakuje estetyki, gdyż drzewo iglaste zachowuje swoje szyszki męskie i żeńskie przez całą zimę. Jajowate szyszki o długości około 4 cm i średnicy 3 cm są najpierw czerwone, a następnie jasnobrązowe, uformowane z zaokrąglonych łusek z wystającymi wypustkami, a następnie dołączone.

Dzięki swojej odporności na butwienie i bardzo mocnym charakterze, drewno modrzewiowe jest jednym z trwałych gatunków drewna, bardzo popularnym w stolarstwie, a także w budownictwie okrętowym, stolarskim, drewnianych domkach, słupach itp.

Terpentyna wenecka jest ekstrahowana z igieł modrzewia, który jest żywicą roślinną rozpoznawalną po małych białawych ziarenkach, stosowaną w medycynie alternatywnej i zalecaną jako repelent i antyseptyk. Jest również używany do produkcji drobnych lakierów.

• Rodzina: Pinaceae
• Typ: iglaste liściaste
• Pochodzenie: góry Europy Zachodniej
• Kolor: bladozielone igły przechodzące w pomarańczowożółty
• Siew: tak
• Cięcie: tak
• Sadzenie: jesień
• Wysokość: do 40 do 50 m

Idealna gleba i ekspozycja do sadzenia modrzewia w ogrodzie

Modrzew jest drzewem górskim par excellence i rozwija się w środowisku górzystym, najlepiej na głębokiej, chłodnej, przepuszczalnej glebie, ale mimo to dobrze wentylowanej i słonecznej: potrzebuje światła.

Data siewu, cięcia i sadzenia modrzewia

Siew modrzewia odbędzie się w szkółce w marcu, a sadzonki półsierpniowe są próbowane latem, duszone w mini szklarni, ale należy wiedzieć, że ukorzenienie jest długie i trudne.

Modrzew europejski zostanie posadzony jesienią.

Porady dotyczące pielęgnacji i uprawy modrzewia

Podlewaj dobrze i modrzew w mulcz w pierwszym roku po posadzeniu. Nie wymaga żadnego przycinania, chyba że gałąź jest złamana.

Choroby, szkodniki i pasożyty modrzewia

Modrzew jest bardzo wrażliwy na owady i szkodniki, takie jak mszyce z rodzaju Chermes . Nowotwory wywołane przez grzyba modrzewia pezize ( Dasyscypha wilkomii ) mogą powodować zamieranie drzew.

Lokalizacja i korzystne skojarzenie z modrzewiem

W regionach górskich modrzew jest często spotykany w lasach iglastych, ale także w stanie naturalnym na pastwiskach i polanach na wysokości około 1500 m npm. W przeciwnym razie drzewo iglaste może również zachowywać się jak bonsai.

Polecane odmiany Larix do sadzenia w ogrodzie

Około piętnastu gatunków żyje w zimnych regionach i wysokich górach w strefach umiarkowanych na półkuli północnej. Oprócz modrzewia europejskiego ( Larix decidua ) występuje modrzew japoński ( Larix kaempferi syn. Larix leptolepis ), dość zbliżony do poprzedniego, ale rosnący w Japonii, modrzew syberyjski ( Larix sibirica ), mniejszy, o zielonych liściach żywy ...