Mrówki ogrodowe: wysoce zorganizowane kolonie

Mrówki należą do rodziny Formicidae i są klasyfikowane w rzędzie Hymenoptera, podobnie jak pszczoły i osy. Jest to bardzo duża rodzina, prawdopodobnie nie do końca odkryta: obecnie na świecie występuje ponad 12 000 gatunków, w tym około 200 we Francji, podzielonych na 4 podrodziny: Ponérines, Myrmicines, Dolichodérines and Formicines. Tworzą bardzo duże kolonie, które są niezwykle dobrze zorganizowane pod każdym względem. Najczęstszą mrówką występującą na naszym świeżym powietrzu jest czarna mrówka ogrodowa ( Lasius niger ).

Czarna mrówka ogrodowa: dowód osobisty

Czarna mrówka ogrodowa ( Lasius niger ) mierzy od 3 do 5 mm, gdy jest robotnicą, ale królowa z łatwością osiąga od 8 do 9 mm. Wyróżnia się ciemnobrązowym do czarnobrązowego ubarwieniem i włochatością: jest pokryty dość gęstymi srebrzystymi włoskami, usiany dłuższymi izolowanymi włosami.

Ogonek liściowy między klatką piersiową a brzuchem tworzy płaską, wyprostowaną łuskę. Żołądek za ogonkiem ma 5 segmentów, u robotnicy jak u królowej. Ponieważ żądło jest atroficzne, nie może żądlić, ale gruczoł trujący zawiera kwas mrówkowy, który działa jak feromon do komunikacji.

Jest to niewątpliwie najpospolitsza mrówka w Europie i całej Francji: choć zimą jest mniej aktywna, nigdy się nie zatrzymuje! Jego długość życia waha się od 1 do 3 lat dla robotnicy i od 15 do 20 lat dla królowej.

Czasami jest mylony z innym pospolitym gatunkiem, nieco mniejszym: Lasius alienus .

Rozmnażanie czarnej mrówki w ogrodzie

Rozmnażanie uzależnione jest od królowej, jedynej samicy rozrodczej tego monoginicznego gatunku, zapładnianej w czasie lotu godowego, najczęściej w środku lata. Rządzi tysiącami robotników, którzy hodują larwy zwane lęgami. Nimfy owinięte są w pergaminowy kokon zwany „mrówkowymi jajami”. Wiosną kokony osobników płciowych, samców i samic, są zauważane ze względu na ich większy rozmiar: robotnicy rozstawiają je do czasu letniego roju, w którym pojawiają się ogromne roje osobników seksualnych. dorosłe osobniki opuszczają gniazdo jednocześnie, aby wykonać lot godowy, który umożliwi zapłodnienie młodej królowej. Od tego czasumłody samiec umiera po locie godowym, podczas gdy zapłodniona młoda królowa zrzuca skrzydła i zakłada nową kolonię, samotnie lub z pomocą towarzyszących robotnic, w gnieździe na ogół pod ziemią.

Siedlisko czarnej mrówki ogrodowej

Siedliskiem czarnej mrówki w ogrodzie jest gniazdo budowane przez większość czasu w ziemi lub pod korą drzew, często zwieńczone kopcem ziemi, dość kruchym ze względu na liczne galerie, które przez niego przebiegają i składające się z zaledwie mały otwór dostępowy.

Osiada zwłaszcza w niezbyt suchych środowiskach, takich jak skraj lasu, łąki i ogrody.

Organizacja społeczna czarnej mrówki ogrodowej

Czarna mrówka ogrodowa, podobnie jak jej kuzyni, jest owadem eurospołecznym, to znaczy reaguje na bardzo precyzyjną organizację społeczną z kastami osobników, które są płodne i innych, którzy nie są (aseksualni). ), ale kto będzie miał misję zbudowania gniazda, odżywiania i ochrony kolonii zwanej mrowiskiem.

Mrowisko może mieć 15000 osobników lub nawet znacznie więcej i aby wszystko działało dobrze, przeważa wydajna, złożona organizacja, która nie różni się od organizacji społeczeństw ludzkich, w tym podział pracy z uwzględnieniem wieku, komunikacja głównie przez feromony, inteligencja zbiorowe w rozwiązywaniu trudnych problemów. Wielu naukowców bada tę niezwykłą organizację.

Pokarm czarnej mrówki w ogrodzie

Czarna mrówka ogrodowa żywi się głównie spadzią mszyc, którą rozmnaża i którą zabezpiecza przed zwykłymi drapieżnikami. Używając swoich czułków, mrówki poklepują mszyce, aby pobudzić je do produkcji kropli słodkiej wydzieliny.

Może przypadkowo zjadać owady, grzyby i inne rośliny, nawet słodkie pokarmy, które leżą w Twoim domu.

Czarna mrówka ogrodowa nie zawsze jest przyjacielem ogrodnika

Oczywiście czarna mrówka ogrodowa nie jest jednym z zagrożonych gatunków. Jest również tak łatwy w utrzymaniu, że polecany jest początkującym w myrmekologii.

Naturalnych drapieżników czarnej mrówki ogrodowej jest ostatecznie niewielu, być może także dlatego, że udaje im się udaremnić ich ataki. Izolowane mrówki są znacznie bardziej narażone na drapieżniki, którymi czasami mogą być pająki, jaszczurki, płazy, ptaki owadożerne (mrówkojad torcol z długim, lepkim językiem, a zwłaszcza dzięcioł zielony) lub inne mrówki.

Czarna mrówka w ogrodzie może naprawdę przeszkadzać w ogrodzie, jeśli chodzi o oprawianie kolonii mszyc na kwiatach lub warzywach: nie będzie to kwestia zabicia ich, ale przeniesienia ich w inne miejsce. Aby to zrobić, istnieje kilka wskazówek, jak odstraszyć mrówki w ekologiczny sposób.

Dla pasjonatów tych znanych owadów, którzy chcą odkryć inne pospolite gatunki mrówek, nowe wydanie praktycznego przewodnika pt. Pszczoły, trzmiele, osy i mrówki Europy autorstwa Heiko Bellmanna, zawierającego ponad 350 zdjęć oraz najnowsze osiągnięcia naukowe. i taksonomii badań entomologicznych są dostępne w księgarniach ( Wydania Delachaux et Niestlé - 23 maja 2019 - 334 strony - 32,50 € ).

(zdjęcie 1 i 2: Katja Schulz - CC BY 2.0)