Por wieloletni (Allium polyanthum) lub por wieloletni

Wieczny por tworzy kępkę łodyg wielkości co najwyżej palca (o średnicy 1–2 cm). Rozwija się z czasem z małymi cebulkami lub cayeux, które łączą się wokół początkowej rośliny, co oznacza, że ​​ta ostatnia może mieć średnicę od 30 do 40 cm. Wszystkie te cayeux dadzą początek beczkom, które będą zbierane w razie potrzeby. Białe beczki przedłużają długie, wąskie i płaskie ciemnozielone liście.

Kiedy nadchodzi lato, liście więdną i pojawiają się ponownie jesienią pod koniec okresu upałów, tak że zbiory odbywają się od września do czerwca.

Pory wieczyste pochodzą z pni winorośli, które nadały mu doskonałą odporność (-25 ° C) oraz dobrą odporność na suszę. Mówiąc bardziej ogólnie, wywodzi się z basenu Morza Śródziemnego.

Choć jego produktywność jest ograniczona, pozwala na niemal cały rok w ogrodzie, do dyspozycji pora do ozdabiania potraw, w których jest niezbędnym składnikiem. W kategoriach bezwzględnych zjadane są wszystkie części rośliny: liście, beczki, których smak jest mniej wyraźny niż pora i cayeux, którego smak jest zbliżony do czosnku.

Pod względem odżywiania ma te same zalety co por ( Allium porrum ), a mianowicie niskokaloryczny (27 kcal / 100g), moczopędny, przeczyszczający, wspomagający trawienie i stymulujący leniwe jelita.

• Rodzina: Alliacées
• Typ: wieloletnia
• Pochodzenie: basen Morza Śródziemnego
• Kolor: fioletowy kwiat
• Siew: tak
• Cięcie: tak
• Sadzenie: jesień
• Zbiory: od września do czerwca
• Wysokość: 40 do 50 cm

Idealna gleba i ekspozycja na wieloletni por

Pory wieloletnie najlepiej uprawiać na glebie bogatej w próchnicę, ale dostosują się. Będzie też potrzebował słońca.

Data siewu, podziału i sadzenia wiecznego pora

Wiosną wieczny por zasiejesz przesadzając do kubka, ale najlepiej we wrześniu podzielić cayeux, rozstawiając stopy co 25 cm i umieszczając cebulę skierowaną do góry.

Nie ma potrzeby wykopywania roślin latem, aby chronić je przed słońcem i przesadzać we wrześniu.

Zarząd utrzymania i uprawy wiecznego pora

Podlewanie w czasie sadzenia jest ważne, aż do pojawienia się młodych liści. Później, z wyjątkiem silnej suszy, podlewanie nie jest konieczne, zadba o to jesienna pogoda i pozwoli mieć większe beczki.

Odetnij łodygę kwiatową, gdy tylko się pojawi, aby cebulki mogły rosnąć.

Wysoki kopiec 10 cm wiosną, a następnie nieco później w sezonie, aby stymulować rozwój cebul.

Ponieważ pory są bardzo chciwe, planuj dodawanie kompostu podczas sadzenia, a następnie jesienią każdego roku.

Zbiór, konserwacja i użytkowanie wiecznego pora

Zbiór można rozpocząć 3 miesiące po posadzeniu, chociaż najlepiej jest odczekać rok, aby roślina mogła się prawidłowo osiedlić i wyprodukować większe beczki.

Bolce są cięte u podstawy, upewniając się, że cayeux i korzenie pozostają na miejscu, tak aby mogły pozwolić na kolejny zbiór.

Beczki można przechowywać przez kilka dni w lodówce i używać jak porów, zwłaszcza do zup, gulaszu, gulaszu, omletów itp.

Choroby, szkodniki i pasożyty wieloletniego pora

Ćma porowa lub robak por i miniarka pora ( Napomyza gymnostoma ) są głównymi wrogami pora w ogóle, nawet jeśli bylina jest bardziej odporna.

Lokalizacja i korzystne skojarzenie z wiecznym porem

Jest to roślina uprawiana w przydomowym ogródku, zwłaszcza gdy przestrzeń jest ograniczona uniemożliwiając uprawę klasycznych porów.

Zalecane odmiany wiecznego pora do sadzenia w ogrodzie

Gatunek ten można spotkać w szkółkach, centrach ogrodniczych i firmach nasiennych.

(zdjęcie: Nature And - CC BY 2.0)