Sikora czubata (Lophophanes cristatus), mały ptak z biało-czarnym grzebieniem

Sikora czubata ( Lophophanes cristatus ) należy do rodziny Paridae i należy do rzędu wróblowych, czyli ptaków o okrągłym tułowiu i barwnym upierzeniu. Sikora czubata jest rozpowszechniona we Francji i należy do gatunków chronionych. Rozpoznaje go w szczególności biało-czarny dudek, który nosi na głowie.

Jak rozpoznać czubatą sikorę?

Sikora czubata wyróżnia się spośród wszystkich małych ptaków żyjących we Francji spiczastym grzebieniem o trójkątnym kształcie, biało-czarnym nakrapianym, od którego pochodzi jej nazwa. Ma również oznaczenia w tych samych dwóch kolorach na twarzy. Górna strona ciała jest koloru brązowego do szarego, a spód płowożółty i biały.

Sikora czubata ma okrągłe ciało, krótki dziób, małą głowę i długi ogon. W locie tego ptaka można rozpoznać po szybkich i krótkich uderzeniach skrzydeł. Jest również bardzo zwinnym ptakiem, potrafiącym np. Zwisać do góry nogami, aby złapać jedzenie z drzew.

Rozmowa i piosenka z grzywaczami

Krzyki sikorki czubatej brzmią jak rodzaj gruchania. Sikora ta również emituje dość wysokie dźwięki, które szybko się powtarza.

Siedlisko czubata sikorki

We Francji sikorka czubata występuje głównie w lasach iglastych (cedry, sosny, jodły, cisy itp.), Gdzie żyje w zagłębieniach tych drzew. Ale możemy też przekroczyć go w parkach i ogrodach naszych miast, jeśli mają te gatunki drzew, a zwłaszcza jeśli są wysokie lub stare. Sikora czubata jest ptakiem osiadłym, żyjącym najczęściej w grupach (od 4 do 8 kongenerów), które opuszcza w okresie reprodukcji.

Sikora czubata nie jest ptakiem, który lubi się zbytnio popisywać, choć nie jest nieśmiały.

Karmienie czubatka

Dieta czubata składa się z owadów, w tym pająków, robaków i innych bezkręgowców latem. Poza okresem rozmnażania, czyli zimą, żywi się nasionami i owocami, które znajduje na drzewach. Rzadko żeruje na ziemi.

Od jesieni sikora czubata uczestniczy w zimowych rundach, czyli dołącza w poszukiwaniu pożywienia do innych ptaków, takich jak inne gatunki sikory, strzyżyki czy pnącza. Ma również tę szczególną cechę, że gromadzi rezerwy żywności latem, ukrywając je za korą drzew lub innymi, aby karmić się zimą.

Reprodukcja czubata sikorki

Pod koniec zimy samiec czubaty uwodzi samicę, unosząc czub głowy i wibrując skrzydłami. Sikora czubata buduje gniazdo w zgniłym drewnie drzew lub czasami na otwartej przestrzeni. Składa się z pianki pokrytej włoskami.

Sikora czubata ma do dwóch lęgów rocznie. Samica składa od 5 do 8 jaj nakrapianych na brązowo i czerwono od kwietnia do czerwca, które wysiaduje przez około 14 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 20 do 22 dniach.

Czy sikorki czubate są przydatne czy szkodliwe dla ogrodu?

Sikora czubata bardzo rzadko zapuszcza się do ogrodów, zwłaszcza jeśli nie mają grubych, wysokich drzew. To nie jest ptak, który łatwo podchodzi do karmników. Z drugiej strony sikora czubata ze względu na dietę (owady, gąsienice itp.) Może być bardzo przydatna w usuwaniu drobnych szkodników z ogrodów.