Boldo: baza boldofloru

Boldo ( Peumus boldus ) należy do rodziny Monimiaceae. Pochodzący z Chile, gdzie jest uprawiany ze względu na swoje właściwości lecznicze i jako przyprawa, boldo został wprowadzony do Francji w 1869 r., Ale swój rozkwit w latach trzydziestych XX wieku uzyskał dzięki boldoflorine, słynnej herbacie ziołowej wskazanej do odciążenia wątroby. wzmocnienia reklamowe. Nawet dzisiaj jest nadal sprzedawany ze względu na te same zalety terapeutyczne.

Boldo, żeby pomóc wątrobie

Peumus boldus jest zatem krzewem lub małym drzewem dwupiennym, które może osiągać od 6 do 8 m na suchych terenach górskich i przybrzeżnych regionach Chile, gdzie łatwo rośnie, a także w Peru i Argentynie. Ma ciemnozielone, skórzaste, trwałe, przeciwległe liście, włochate i jedwabiste w dotyku, które po zgnieceniu wydzielają cytrynowo-miętowy zapach, prawie kamforowy.

Krzewy, które mają kwiaty żeńskie, wytwarzają małe, półprzezroczyste, ciemne pestki, które są jadalne.

Boldo odpowiada roślinności klimatu śródziemnomorskiego, nie znosi zimna i potrzebuje słońca, nie sprawdzi się w nasadzeniach na dużym obszarze Francji.

Liście Boldo zawierają alkaloidy, w tym boldine, flawonoidy i esencję aromatyczną bogatą w związki monoterpenowe, w tym limonen, linalool, cineole i askarydol. Uważaj jednak na olejek eteryczny, który jest bogaty w toksyczny askarydol, który z tego powodu należy stosować w małych dawkach. Nie martw się, gdy boldo jest przyjmowany jako napar, ponieważ próg toksyczności olejku eterycznego odpowiada ponad 100 g liści boldo.

Lecznicze właściwości boldo odkryto, gdy owce chore na wątrobę izolowano w zagrodzie zawierającej boldo: zjadały je i leczyły. Następnie boldine został wyizolowany, a dobry farmaceuta René-Paul Fouché wprowadził na rynek herbatę ziołową boldoflorine (boldo, rozmaryn, sené, bourdaine) w 1933 r., Z wieloma komunikatami reklamowymi, które były całkiem nowe dla firmy. era: „boldoflorine, boldoflorine, właściwa herbata ziołowa dla wątroby!”. To działało tak dobrze, że fabryka w Houdan (78) kontynuowała produkcję do 1993 r. Obecnie właściciel zmienił właściciela, ale boldoflorin jest nadal sprzedawany i jest wskazany do leczenia sporadycznych zaparć.

Lecznicze zalety boldo

Leczenie trudnych trawień odniosło sukces słynnej ziołowej herbacie z liści boldo. Te właściwości trawienne zmniejszają spazmatyczne bóle i łagodzą łagodne zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Boldo leczy również wątrobę, stymulując aktywność wątroby i wydzielanie żółci (pomaga w przemieszczaniu żółci do jelita). W przypadku przekrwienia wątroby, marskości, kamieni żółciowych, przewlekłego zapalenia wątroby, mile widziane będą boldo. Chroniłby również wątrobę przed wolnymi rodnikami.

Boldo jest również wskazany przy łagodnych i sporadycznych zaparciach, działając jako pobudzający środek przeczyszczający.

Boldo można kupić w aptekach lub u zielarzy. W postaci suszonych liści boldo jest prezentowane i używane na różne sposoby:

• w naparze: 1 łyżeczka suszonych liści boldo / 15 cl, zaparzać 10 minut (1 szklanka przed każdym posiłkiem w kuracji od 3 do 4 tygodni); boldo często występuje w połączeniu z innymi roślinami w mieszance do herbat ziołowych,
• w wywarze: 5 łyżek suszonych liści boldo / 1l do zagotowania 3 min, zaparzać 10 min (maksymalnie 2 do 3 filiżanek dziennie),
• w winie: 30g suszonych liści boldo / 1l czerwonego wina do macerowania 10 dni, następnie kieliszek shota przed obiadem maksymalnie przez 10 dni,
• w kapsułkach z suszonym proszkiem, płynnym ekstraktem lub nalewką macierzystą, zgodnie z zaleceniami farmaceuty.

Olejek eteryczny o silnej toksyczności, jego stosowanie powinno odbywać się wyłącznie na receptę.

W przypadku niedrożności dróg żółciowych, uszkodzenia wątroby, ciąży lub przyjmowania antykoagulantów nie należy przyjmować boldo.

Użycie roślin do gojenia musi być najpierw skonsultowane z lekarzem, farmaceutą lub zielarzem. Kobiety w ciąży, osoby z przewlekłymi i poważnymi chorobami lub przyjmujące leki powinny skonsultować się z lekarzem przed podjęciem samodzielnego leczenia, które może powodować skutki uboczne, w tym interakcje lekowe.

(zdjęcie: Patricio Novoa Quezada - CC BY 2.0)