Mak żółty pirenejski (Meconopsis cambrica), mak żółty
Mak żółty pirenejski ( Meconopsis cambrica ) jest byliną o korzeniu palowym, który jest łatwy w uprawie, w przeciwieństwie do maku błękitnego himalajskiego ( Meconopsis betonicifolia ). Jego pochodzenie z Europy Zachodniej jest niewątpliwie jednym z wyjaśnień, ponieważ występuje naturalnie w Irlandii, Walii, na wybrzeżu Atlantyku, a nawet w Pirenejach, stąd jego nazwa mak. żółty z Pirenejów lub mak z Walii.
Jego rozgałęzione, zgrupowane łodygi tworzą kępki u podstawy o rustykalnym wyglądzie, z eliptycznymi, pierzastymi, pierzastymi lub klapowanymi liśćmi liściastymi o długości od 10 do 20 cm, bladoniebiesko-zielone, zwykle owłosione.
Kwitnie bardzo długo, od kwietnia do listopada, z płytkim kielichem, samotnymi kwiatami, o średnicy od 5 do 6 cm, jasnożółty do pomarańczowego. Rozwijają się na końcu długich, owłosionych szypułek o długości od 15 do 25 cm, w kątach górnych liści. Podobnie jak maki, 4 płatki są pomarszczone z postrzępionymi krawędziami i lekko zachodzą na siebie. Kwiaty nie trwają długo, ale są stale odnawiane.
Owoc, który zastąpił kwiaty, tworzy gładką torebkę zawierającą wiele małych czarnych nasion, co przyczynia się do łatwego rozmnażania żółtego maku pirenejskiego.
Mak żółty pirenejski jest bardzo mrozoodporny (-20 ° C), więc łatwo rośnie z roku na rok.
- Rodzina: Papaveraceae
- Typ: wieloletnia
- Pochodzenie: Europa Zachodnia
- Kolor: kwiaty żółte do pomarańczowych
- Siew: tak
- Cięcie: nie
- Sadzenie: wiosną lub jesienią
- Kwitnienie: od kwietnia do listopada
- Wysokość: 45 cm
Idealna gleba i ekspozycja dla maku pirenejskiego żółtego
Żółty mak pirenejski jest uprawiany w półcieniu, na glebie raczej kwaśnej, chłodnej, wilgotnej i przepuszczalnej, ale przystosuje się do prawie wszystkich gleb, o ile nie są one bardzo suche.
Data siewu i sadzenia maku żółtego pirenejskiego
Sadzonki wolontariuszy są z pewnością najłatwiejsze do odniesienia sukcesu! W przeciwnym razie bądź cierpliwy, ponieważ kiełkowanie i wschody są bardzo długie. Możesz wysiewać w zimnej ramie od lutego do maja lub bezpośrednio na miejscu we wrześniu i październiku.
Sadzenie odbywa się wiosną lub jesienią w tempie 9 stóp / m².
Z jego korzeniem palowym nie rozważ przenoszenie żółtego maku pirenejskiego.
Rady dotyczące utrzymania i hodowli maku żółtego z Pirenejów
Mak żółty pirenejski potrzebuje gleby, która jest zawsze chłodna i wilgotna, nawet latem, ale dobrze osuszona, aby korzenie nie gniły.
Usuń wyblakłe kwiaty, aby zachęcić do nowych kwiatów.
Pod koniec kwitnienia usuń torebki z nasionami, aby zapobiec rozmnażaniu się żółtego maku pirenejskiego, lub zbierz je do ponownego wysiewu natychmiast lub następnej wiosny.
Choroby, szkodniki i pasożyty maku żółtego pirenejskiego
Mączniak prawdziwy i ślimaki mogą być wrogami maku pirenejskiego żółtego.
Położenie i korzystne skojarzenie z makiem żółtym pirenejskim
Mak żółty pirenejski to roślina, która znajduje swoje miejsce we wszystkich ogrodach o dzikiej lub naturalnej inspiracji, w stylu wiejskim, czy to w ogrodach skalnych, czy w zaroślach, a nawet na kwiecistych łąkach.
Polecane odmiany maku pirenejskiego żółtego do sadzenia w ogrodzie
Istnieje prawie pięćdziesiąt gatunków Menocopsis . W tym Meconopsis betonicifolia (1,3 m) lub mak niebieski himalajski z niebieskimi kwiatami maku.
Wśród żółtych maków z Pirenejów będziesz miał wybór między różnymi odmianami, takimi jak Meconopsis cambrica var. aurantiaca z pomarańczowymi kwiatami, Meconopsis cambrica 'Flore Pleno' z podwójnymi żółtymi kwiatami, Meconopsis cambrica 'Francis Perry' , z pomarańczowo-czerwonymi kwiatami ...
