Japoński styraks (Styrax japonica) lub aliboufier

Japoński styraks ( Styrax japonica lub Styrax japonicus ) to eleganckie drzewo o rozłożystym pokroju, pochodzące z Japonii, ale także z Chin i Korei, które korzysta z bardzo dobrej odporności. Jej nazwa Styrax pochodzi od greckiego Styrax, który określa balsam jako źródło benzoesu, który jest pozyskiwany z żywicy Styrax officinalis .

Styraks japoński ma liściaste, średnio do ciemnozielonego, eliptyczne, podłużne liście o długości od 5 do 10 cm, drobno ząbkowane i błyszczące. Kiedy nadchodzi jesień, zmieniają kolor na złoty i czerwony.

Wcześniej, wczesnym latem, drzewo pokryte jest małymi, białymi kwiatami dzwonkowatymi, często cieniowanymi różem, z żółtymi pylnikami, pachnącymi, maksymalnie 2 cm długości, samotne lub zebrane w grona od 3 do 6, opadające, pod gałęziami. Dlatego japoński styraks jest czasami nazywany drzewem srebrnych dzwonów. Po kwitnieniu rozwijają się małe pestki zawierające nasiona.

Raczej wolno rosnący styraks znajduje swoje miejsce w małych przestrzeniach oraz w doniczkach, na balkonach lub tarasach.

• Rodzina: Styracaceae
• Typ: drzewo liściaste
• Pochodzenie: Japonia, Chiny, Korea,
• Kolor: białe kwiaty
• Siew: tak
• Cięcie: tak
• Sadzenie: jesień
• Kwitnienie: od maja do lipca
• Wysokość: od 3 do 4 m (do 10 m w Japonii)

Idealna gleba i ekspozycja dla japońskiego styraksa

Styrax uprawia się w słońcu lub w półcieniu na bogatej, chłodnej, bogatej w próchnicę, przepuszczalnej i raczej kwaśnej glebie, chroniącej ją przed zimnymi, suchymi wiatrami.

Data siewu, cięcia i sadzenia aliboufiera

Eksperci zaczną wysiewać Styrax, który jest szczególnie długi i delikatny. Pozostali zwrócą się późnym latem na sadzonki z połowy sierpnia, które zimą należy chronić przed mrozem, a następnie przesadzić jesienią na miejsce.

Sadzenie planuje się zawsze jesienią, chociaż można to zrobić wiosną, gdy minie ryzyko przymrozków.

Rady dotyczące pielęgnacji i hodowli drzewa ze srebrnymi dzwoneczkami

Pierwsze lata po posadzeniu z pewnością będą wymagały podlewania, aby drzewo nie przechodziło okresów suszy, instalując ściółkę u stóp.

Przycinanie odbywa się pod koniec zimy, około lutego-marca, po prostu w celu usunięcia martwych lub źle ułożonych gałęzi.

Pozyskiwanie, konserwacja i stosowanie styraksu

Żywica pozyskiwana ze Styrax to nic innego jak benzoes, rozpoznawalny po charakterystycznym zapachu i znany od starożytności ze swoich właściwości antyseptycznych, przeciwskurczowych i leczniczych. Jest również używany w kompozycji kadzideł, słynnych perfum, a także w produkcji papieru ormiańskiego.

Choroby, szkodniki i pasożyty Styrax japonica

Styrax nie jest podatny na choroby ani atak pasożytów.

Lokalizacja i korzystne skojarzenie drzewa ze srebrnymi dzwoneczkami

Ponieważ Styrax tworzy małe drzewo, może łączyć masę wrzosu lub wolnego żywopłotu, sadzić go w izolacji lub w pojemniku, aby ozdobić taras.

Polecane odmiany Styrax do sadzenia w ogrodzie

W sumie istnieje sto gatunków z rodzaju Styrax, wśród których jest styraks japoński ( Styrax japonica ) i jego liczne odmiany, takie jak Styrax japonica 'Fargesii' z bardziej krzewiastym portem i dużymi liśćmi, Styrax japonica 'Pendula' z płaczem lub Styrax japonica `` Pink Chimes '' z różowymi kwiatami w dużych ilościach.

Wśród gatunków dostępnych we Francji znajdziesz również prawdziwe aliboufier ( Styrax officinalis ) przeznaczone głównie na południe Francji, ponieważ jest bardziej zimny, oraz styraks wielkokwiatowy ( Styrax obassia ) o kolumnowym pokroju z większymi liśćmi, które obracają się żółknąć jesienią.

(zdjęcie: Brenda Dobbs - CC BY-NC 2.0)