Diabelski pazur (Ibicella lutea), jadalna roślina mięsożerna

Diabelski pazur (Ibicella lutea) to jednoroczna roślina zielna pochodząca z Brazylii, która boi się mrozu, ale w sezonie letnim bardzo dobrze rośnie na naszych szerokościach geograficznych. To dość spektakularna roślina mięsożerna.

Jego lepkie łodygi i liście o dość jasnozielonym kolorze, podobnie jak jego pokrój, przypominają pelargonię: w związku z tym okrągłe liście tworzą rodzaj koła, a ich podstawa ma kształt serca. Diabelski pazur rośnie dość szybko, ma tendencję do rozprzestrzeniania się do 1 m szerokości. Zmięte liście wydzielają zapach zgniłego mięsa, który nie jest zbyt smaczny.

Jej kwiaty w kształcie trąbki, które kwitną przez całe lato, tworzą skupiska z żółtymi płatkami i czerwoną plamistą szyjką. Dają początek owocom w kształcie długich pazurów, zawierających wiele nasion wielkości rodzynek, które uciekają jesienią, gdy pazury się otwierają. To wygina się i nadaje znaczenia, staje się bardzo trudne i utrzymuje się przez kilka lat do dekoracji! Młode zielone owoce są jadalne, chociaż ich zainteresowanie smakowe jest bardzo ograniczone: wielkość marynat, je się je w marynatach. Dojrzewają w październiku.

Bierny system pułapkowania tej mięsożernej rośliny opiera się na jej owłosionych łodygach i liściach, z których włosków wydziela klej w postaci kropelek przyciągających owady, jak gdyby była rosą; w ten sposób uwięziona przez lepki śluz roślina rozpoczyna trawienie. W tym ostatnim punkcie istnieją wątpliwości, ponieważ niektórzy wątpią, że trawi on swoją zdobycz, co uczyniłoby ją raczej rośliną protokołożerną niż mięsożerną.

• Rodzina: Martyniaceae
• Typ: roczny
• Pochodzenie: Brazylia
• Kolor: żółte kwiaty
• Siew: tak
• Cięcie: nie
• Sadzenie: wiosna
• Kwitnienie: od czerwca do września
• Wysokość: 50 cm

Idealna gleba i ekspozycja na diabelski pazur

Ibicella lutea rośnie w pełnym słońcu na dość chłodnej, kwaśnej, dobrze przepuszczalnej glebie.

Data siewu i sadzenia diabelskiego pazura

Nasiona muszą znać okres chłodu, zanim zostaną wysiane na głębokość 1 cm, w marcu, w ciepłych doniczkach. Kiełkowanie może czasami wydawać się długie. Będziesz musiał poczekać do połowy maja, aby przeszczepić je w ziemię, zachowując co najmniej 80 cm między każdą stopą.

Rady dotyczące utrzymania i kultywacji diabelskiego pazura

Podlewanie jest konieczne, ale pozostaje umiarkowane. Najlepiej, aby gleba była chłodna, najlepiej latem.

Choroby, szkodniki i pasożyty diabelskiego pazura

Ibicella lutea nie jest podatna na atak pasożytów, ale czasami może być podatna na choroby grzybowe.

Lokalizacja i korzystne skojarzenie z diabelskim pazurem

Jest to roślina uprawiana w przydomowym ogródku, gdzie może być wykorzystywana do łapania owadów, ale uważaj, nie jest selektywna i może łapać zapylające muchówki, mszyce i mączliki.

Wspiera również wzrost w dużych doniczkach.

Zalecane odmiany Ibicella do sadzenia w ogrodzie

Rodzaj Ibicella ma tylko jeden gatunek, Devil's Claw ( Ibicella lutea ).

(zdjęcie 1: Udo Schröter - CC BY-SA 2.0 i zdjęcie 2 po lewej: Andrea Cummins - CC BY-NC-ND 2.0 i po prawej: INRA DIST CC BY 2.0)