Iris nowozelandzki (Libertia grandiflora), dla banków
Irys nowozelandzki ( Libertia grandiflora ) jest kłączową byliną pochodzącą z trawiastych obszarów Nowej Zelandii, która tworzy zwartą kępkę o wiecznie zielonych liściach, szczególnie nadającą się na brzegi stawu ogrodowego. Jego odporność jest mimo wszystko ograniczona do -10 ° C.
Podstawowe, liniowe, skórzaste liście, połączone 2, są zagnieżdżone jeden w drugim i mierzą od 35 do 70 cm długości, podczas gdy te, które są na pędach kwiatowych, są mniejsze i bardziej rozproszone.
W maju i czerwcu pojawiają się kwiatostany w długich wiechach, złożone z baldaszkowatych grup od 3 do 6 białych kwiatów o średnicy poniżej 3 cm, z białymi działkami zewnętrznymi, żółtymi pręcikami i przylistkami okrywowymi.
Pod koniec kwitnienia tworzą się błyszczące, okrągłe, jasnobrązowe owoce z łatwą skłonnością do kiełkowania. Usuń kwiaty przed wysiewem, jeśli chcesz uniknąć spontanicznego siewu.
- Rodzina: Iridaceae
- Typ: wieloletnia
- Pochodzenie: Nowa Zelandia
- Kolor: białe kwiaty
- Siew: tak
- Cięcie: nie
- Sadzenie: wiosna
- Kwitnienie: od maja do czerwca
- Wysokość: do 90 cm
Idealna gleba i ekspozycja dla tęczówki nowozelandzkiej
Irys nowozelandzki jest uprawiany w pełnym słońcu na bogatej, próchnicznej glebie, która jest chłodna, bezpłodna i dobrze przepuszczalna.
Data siewu, podziału i sadzenia irysa nowozelandzkiego
Zaraz po zebraniu nasion można je wysiać w doniczkach na zewnątrz.
Podział kęp pozwala roślinie rozmnażać się wiosną.
Do sadzenia należy wykonać w marcu lub kwietniu, zachowując odpowiednią przestrzeń między stopami, biorąc pod uwagę rozrzut 60 cm dorosłej rośliny.
Nowozelandzka Rada Opieki i Uprawy Irysów
Aby zapobiec zamarzaniu pnia, przed zimą zabezpiecz go ściółką. W przeciwnym razie tęczówka nowozelandzka nie wymaga specjalnej konserwacji.
Choroby tęczówki nowozelandzkiej, szkodniki i pasożyty
Choroby nie dotykają tęczówki nowozelandzkiej i wydaje się, że żaden pasożyt nie występuje.
Położenie i korzystne skojarzenie tęczówki nowozelandzkiej
Jest to roślina, która rośnie na skraju stawu, w wodnym ogrodzie, na skraju ścieżki, w skalniakach i świeżych rabatach.
Polecane odmiany Libertia do sadzenia w ogrodzie
Rodzaj Libertia obejmuje łącznie około dwudziestu gatunków, w tym Libertia grandiflora , bardzo podobną do Libertia ixioides (60 cm), niektóre odmiany, takie jak Libertia ixioides 'Gold Finger', mają liście, które zmieniają kolor na pomarańczowo-brązowy i owoce przypominają małe pomarańczowe kulki. Libertia formosa syn.
Libertia chilensis (1 m) pochodzi z Chile i dobrze nadaje się do nadmorskich ogrodów, ponieważ wspiera zarówno sól, jak i suchość, ale potrzebuje wysokiej wilgotności ...
(zdjęcie: Leonora (Ellie) Enking - CC BY-SA 2.0)