Jakie są główne zaburzenia zachowania u psów?

U psów a priori nie ma dobrych ani złych zachowań, jednak u niektórych z nich rozwijają się specyficzne zaburzenia, które mogą mieć różne przyczyny, takie jak stres, lęk, nuda, zmiana miejsca lub rytmu. lub nawet starość.

Z wyjątkiem tego ostatniego przypadku, związanego ze starością u starych psów, problemy behawioralne najczęściej wynikają z braków w edukacji zwierzęcia. Mogą jednak ujawnić głębszy problem, taki jak ból lub nierozpoznana choroba, uraz, uczucie współzawodnictwa z innym zwierzęciem lub dzieckiem, strach przed pozostawieniem lub porzuceniem itp.

Lęk przed separacją psa

To zaburzenie behawioralne związane z lękiem separacyjnym i nadmiernym przywiązaniem jest powszechne u psów domowych, gdy nie są one dostatecznie i stopniowo przyzwyczajone do samotnego przebywania w domu. Tę naukę należy uczyć od najmłodszych lat, aby pies był w stanie poradzić sobie z nieobecnością swojego pana, który jest oczywiście jego pierwszym filarem emocjonalnego przywiązania. Zestresowany podczas separacji, hiper-przywiązany pies może rozwinąć kłopotliwe zachowania, takie jak jedzenie lub niszczenie przedmiotów, plądrowanie mieszkania, drapanie sof, kradzież w szafach, wycie z śmierci podczas Twojej nieobecności lub nawet bycie nieczystym. (wypróżnia się w domu).

Zachowania te należy korygować łagodnie i stopniowo, a nigdy karą, co groziłoby pogłębieniem niepokoju zwierzęcia bez doprowadzenia do końca sytuacji. Nuda może być również przyczyną patologicznego, destrukcyjnego zachowania. W każdym razie tylko rehabilitacja będzie skuteczna w nauce radzenia sobie z samotnością: wyjdź z pokoju na kilka minut, potem z domu, prosząc psa, aby został w jego koszu. Słuchaj za drzwiami i nie daj mu czasu na bałagan lub szczekanie. Przyjdź do domu i zapłodnij go, kiedy będzie mądry, i stopniowo wydłużaj czas trwania swoich nieobecności. Jeśli się nudzi, rozważ zaoferowanie mu zabawek do gryzienia, aby nie przeniósł swojej frustracji na Twoje meble i rzeczy osobiste.

Zabrudzenie psa

Podobnie jak destrukcyjne zachowanie, nieczystość u psów często ma swoje źródło w lęku separacyjnym, ale nie tylko. Przede wszystkim ważne jest wyraźne rozróżnienie między „wypadkami” a chroniczną nieczystością związaną z konkretnymi sytuacjami: samotnością, strachem, stresem ... W przypadku nietrzymania moczu w pierwszej kolejności należy poważnie rozważyć, że zaburzenia mocz może być spowodowany patologią (niewydolność nerek, zapalenie pęcherza itp.), dlatego przed szukaniem przyczyny psychologicznej skonsultuj się z lekarzem weterynarii

Jeśli pies jest naprawdę brudny z przyczyn innych niż medyczne, konieczne będzie przede wszystkim odkrycie dokładnej przyczyny tego zachowania, aby móc przystąpić do rehabilitacji w celu skorygowania. Gdy nieczystość jest spowodowana złym samopoczuciem, na przykład po wprowadzeniu nowego zwierzęcia do domu, może być tylko tymczasowe, ale należy dołożyć wszelkich starań, aby temu zapobiec. nie ustatkuje się, zaczynając od nie porzucania psa dla nowo przybyłego.

Ponieważ oddawanie moczu jest zachowaniem określającym terytorium u całych samców, w stosownych przypadkach należy prawdopodobnie rozważyć kastrację. Wreszcie, emocjonalne zaburzenia układu moczowego i uległość najlepiej rozwiązać u behawiorysty, ponieważ mechanizmy są złożone.

Asocjalność u psów

To zaburzenie objawia się złym zrozumieniem z innymi psami: reakcją agresji lub strachu, niechcianym szczekaniem, postawami obronnymi, zaostrzoną uległością itp. Tego typu zachowania wynikają na ogół ze słabej socjalizacji, gdy pies był młody, to znaczy, że nie miał wystarczającego kontaktu z innymi stworzeniami. Ale możliwe są inne przyczyny, takie jak nieobecność matki podczas rozwoju szczeniaka, która nie mogłaby nauczyć się psich kodów komunikacyjnych lub złe doświadczenia z innymi psami w przeszłości.

Innym częstym błędem popełnianym przez właścicieli, zwłaszcza małych psów, jest nadmierne chronienie ich przed większymi psami poprzez unikanie ich spotkania. Oprócz przekazywania ich strachu zwierzęciu, powoduje to całkowitą desocjalizację psa, dając mu poczucie, że ma powód do agresji lub strachu w stosunku do swoich towarzyszy. Socjalizacja jest zatem kluczowym krokiem w rozwoju i edukacji psa, niezależnie od jego rasy i wielkości, ponieważ pozbawiony kontaktu z innymi psami stopniowo zapomina o psich kodach, a ten brak nagabywania może spowodować poważne niepokoje społeczne. W przypadku traumy lub późnej socjalizacji konieczne jest rozważenie rehabilitacji z pomocą profesjonalisty.

Uciekający pies

U psów zachowanie polegające na ucieczce może mieć wiele przyczyn: brak wycieczek, nuda, chęć znalezienia innych stworzeń (zwłaszcza całych samców), panika, lęk separacyjny (pies szuka swoich właścicieli) ... Każdy pies może stać się uciekający, ale niektóre rasy byłyby do tego bardziej predysponowane, szczególnie wśród psów myśliwskich. Czasami może być trudno zrozumieć dokładne pochodzenie tej manii, a wielokrotne uciekanie jest skomplikowanym zachowaniem, aby się zatrzymać. Często oferowanie coraz dłuższych wycieczek jest skutecznym rozwiązaniem.

Chodzenie na smyczy powinno być oczywiście preferowane, aby każdy spacer nie zamienił się w niekończące się badania. Istnieje jednak możliwość reedukacji psa poprzez (ponowne) nauczenie się przywoływania, aby ograniczyć ryzyko zniknięcia, jeśli również chcesz go zabrać na wolność. Treningi psów mogą być bardzo korzystne w radzeniu sobie z problemem ucieczki, oferując zwierzęciu fizyczną i intelektualną stymulację. Nie trzeba dodawać, że zabezpieczenie ogrodzenia i ogrodu pomaga zminimalizować ryzyko ucieczki, ale to nie wystarczy, ponieważ niektóre zwierzęta stają się mistrzami w sztuce ucieczki. Kastracja jest również skutecznym i często niezbędnym lekarstwem na uspokojenie zapału uciekającego psa. A jeśli Twój zwierzak cierpi na lęk separacyjny,tylko delikatna rehabilitacja pomoże mu przezwyciężyć samotność.

Szczekający pies

Niektóre psy szczekają nieumyślnie, co może powodować problemy sąsiedzkie, ale jest też trudne dla właściciela. Po raz kolejny to zachowanie może mieć różne przyczyny, takie jak lęk, nadpobudliwość, strach przed hałasem lub obcymi ... Pies, który szczeka na każdego przechodnia lub przejście innych psów, często ma problem z relacjami z jednostkami. zbliżając się do jego terytorium, wykazując w ten sposób zaostrzony odruch ochronny. Takie zachowanie może również świadczyć o znudzeniu lub potrzebie uwagi.

W każdym razie ani nie karz, ani nie krzycz, ale raczej używaj techniki pozytywnego wzmocnienia polegającej na użyciu jednej komendy, aby poprosić o ciszę i nagrodzić psa, gdy tylko będzie posłuszny. Może to być długi proces i wymaga cierpliwości i spokoju, ponieważ nawet upomnienia będą postrzegane jako dowód uwagi psa, który szczekając dostaje to, czego chce. Tę długotrwałą rehabilitację można wzmocnić za pomocą klikera lub w ostateczności obroży przeciw szczekaniu, ale trening musi bezwzględnie mieć pierwszeństwo przed korektą.