Farbiarz Serratula (Serratula tinctoria), żółty barwnik

Serratula ( Serratula tinctoria ) to wieloletnia roślina zielna pochodząca z wybrzeża Atlantyku w południowo-zachodniej Europie (Hiszpania, Portugalia, Francja), która jest bardzo odporna (-20 ° C). Jak sama nazwa wskazuje, ma żółte właściwości barwiące, a jej kwiaty są fioletowe.

To liście liściaste zawierają zasady wybarwienia: są naprzemiennie, ząbkowane, pierzaste, ale te, które znajdują się w dolnej części łodygi, nie są podzielone. Łodygi są rozgałęzione i bardzo sztywne, nadając roślinie kolczasty kształt.

Kwiatostany w główkach 2 cm, pojedyncze lub skupione od 2 do 5 na wierzchołku łodyg, tworzą czerwonawe inwolucje z wypustkami i rurkowatymi fioletowymi lub fioletowymi kwiatami. Nasiona (niełupki), które wysadzają się samoistnie podążają za kwiatami.

Serratula farbiarza rośnie naturalnie na terenach wrzosowisk, łąk, lasów z tendencją do kwaśnych, blisko oceanu, co zapewnia roślinie wilgoć potrzebną do rozwoju, oczywiście ze słońcem.

• Rodzina: Asteraceae
• Typ: bylina liściasta
• Pochodzenie: Europa Południowo-Zachodnia
• Kolor: fioletowe kwiaty, fiolet
• Siew: tak
• Cięcie: nie
• Sadzenie: wiosną lub jesienią
• Kwitnienie: od lipca do września
• Wysokość: od 30 do 90 cm

Idealna gleba i ekspozycja dla ząbków farbiarskich

Serratula farbiarska jest uprawiana na słońcu lub w półcieniu na glebie raczej bogatej w materię organiczną.

Data siewu i sadzenia serratuli farbiarskiej

Siew odbywa się jesienią bezpośrednio w miejscu.

Sadzenie planowane jest na jesień lub wiosnę, licząc 50 cm między każdą rośliną.

Rady dotyczące utrzymania i hodowli ząbków farbiarzy

Rok po posadzeniu będzie wymagał regularnego podlewania, aby roślina mogła się utrzymać. Od tego momentu nie będzie to już konieczne.

Pod koniec kwitnienia po prostu pokrój wyblakłe kwiaty, aby uniknąć wzrostu nasion i wyczerpania rośliny.

Choroby, szkodniki i pasożyty serratula barwników

Ten pierwotnie dziki kwiat nie jest przedmiotem choroby ani ataku pasożytów.

Lokalizacja i korzystne skojarzenie ząbków farbiarzy

Jest rośliną uprawianą w suchych skalniakach, na dzikich nasypach.

Zalecane odmiany Serratula do sadzenia w ogrodzie

Rodzaj Serratula obejmuje około pięćdziesiąt gatunków, ale serratula ( Serratula tinctoria ) występuje w dwóch dość rozpowszechnionych odmianach: Serratula tinctoria ssp. seoanei , zwana także Serratula de Seoane lub Serratula de Galicia, która rośnie dokładniej na Półwyspie Iberyjskim, Serratula tinctoria ssp. monticola lub wielkokwiatowa serratula, która występuje w górach południowej Europy z wysokości 1100 m.

Serratula coronata pochodzi z Europy Wschodniej. Jeśli chodzi o inne gatunki z rodzaju Serratula , niektóre przeszły do ​​rodzaju Klasea : Serratula nudicaulis, który stał się Klasea nudicaulis , Serratula cichoracea, który stał się Klasea flavescens , Serratula lycopifolia lub Serratula z liśćmi konopi wodnych, które stały się Klasea lycopifolia (zagrożone ), Serratula radiata, która stała się Klasea radiata ...

(zdjęcie: Franck Vassen - CC BY 2.0)