Chiggers u ludzi, psów i kotów

Chiggers ( Trombicula autumnalis ) należą do najczęstszych pasożytów psów i kotów. Te małe pomarańczowo-czerwone owady kolonizują nasze zwierzęta w celu pożywienia w stadium larwalnym, przed odczepieniem, gdy są nasycone i zakończeniem cyklu wzrostu, aby ostatecznie rozmnażać się po kolei.

Ich obecność jest więc krępująca, bo może się zdarzyć, że na stałe zamieszkają w domu. Wiedza o tym, jak rozpoznać infestację u twojego kota lub psa, może więc zaoszczędzić ci wielu problemów. Oto, jak wykryć je na swoim zwierzęciu i środki, jakie należy podjąć w przypadku zakażenia.

Chiggers, pasożyty z rodziny roztoczy

Chiggers to larwy roztoczy występujące w środowiskach zewnętrznych: parkach, ogrodach, trawnikach, łąkach ... Te prawie mikroskopijne pasożyty osadzają się na skórze zwierząt, głównie ptaków lub gryzoni, ale czasami zamieszkują na naszych domowych towarzyszy.

Podobnie jak pchły wysysają krew swojego żywiciela, a ich aktywność powoduje swędzenie i strupy, którym czasami towarzyszą reakcje alergiczne. Żyją we wszystkich regionach Francji i mogą się rozwijać przez cały rok, w tym zimą, kiedy temperatury są łagodne, ale szczyt ich populacji przypada na lato, jak sugeruje ich nazwa. Dlatego te pasożyty najczęściej występują latem u psów lub kotów.

Jak rozpoznać chiggery u psów i kotów?

U kotów chiggers tkwi między opuszkami, między palcami, na uszach oraz po wewnętrznej stronie ud i pod pachami. Rzeczywiście, skóra w tych miejscach jest bardzo cienka, co ułatwia jej pieczenie. Pierwsze oznaki zakażenia to nadmierne gryzienie lub lizanie zwierzęcia. Aby sprawdzić obecność chiggerów, wystarczy dokładnie zbadać skórę w miejscach wskazanych powyżej. Używając szkła powiększającego, możesz następnie obserwować małe pomarańczowe kropki. Może się zdarzyć, że pies lub kot będą odczuwać intensywne reakcje, które poprzez drapanie i lizanie doprowadzą do powstania strupów, a nawet zapalenia skóry.

U kotów zakażenie przez chiggers może być odpowiedzialne za trombikulozę, sezonową chorobę wynikającą z alergii na ślinę tych małych roztoczy. Nie martw się jednak, chiggers nie są niebezpieczne, ponieważ nie przenoszą chorób. Niemniej jednak reakcja alergiczna może być zjadliwa i wymagać diagnozy weterynaryjnej, zwłaszcza jeśli powoduje pojawienie się ran, które z kolei mogą z czasem ulec zakażeniu.

Chigger gryzie ludzi

I tak, te małe zwierzęta mogą czasami atakować ludzi ... Ale nie martw się, jeśli twoje zwierzę jest zarażone, chiggers nie przejdą na ciebie, ponieważ zakażenie nie przenosi się ze zwierząt na ludzi. . Jednak bezpośrednia infestacja jest możliwa u ludzi przechodząc przez miejsca skażone przez te pasożyty: parki, ogrody publiczne, trawniki itp. Obszary upodobania do chiggerów to następnie kostki, fałdy kolan, łydki, a czasem wnętrze łokcia.

Ich ukąszenie jest bezbolesne, ale może być przyczyną mniej lub bardziej silnego swędzenia i pozostawia na skórze wyraźnie widoczne czerwone pryszcze o często efektownym wyglądzie. Nawet po odejściu pasożytów zaczerwienienie i swędzenie utrzymują się czasami nawet do tygodnia. Aby uniknąć takiej sytuacji, lepiej jest przedsięwziąć środki ostrożności, szczególnie latem: nie kłaść się na trawniku i nie rozpylać środków roztoczobójczych na potencjalnie zanieczyszczone przedmioty (ubrania, obrusy, koce) przed praniem ich w pralce po powrocie.

Jak traktować moje zwierzę, psa lub kota przed chiggerami?

Przede wszystkim można zapobiegać atakom chiggerów poprzez stosowanie środków owadobójczych, takich jak pchły / kleszcze i oczywiście środki przeciw roztoczom. Zwróć uwagę, że soda oczyszczona lub olejek eteryczny z galarety lawendy pomagają zapobiegać chiggers w bardziej naturalny sposób. Jeśli masz ogród, rozważ regularne koszenie trawnika, ponieważ te szkodniki rozmnażają się na wysokich trawach i łodygach roślin o silnym zapachu, takim jak mięta, melisa lub trawa cytrynowa. Jeśli zabierasz psa na wieś, nie pozwól mu przejść przez wysoką, wilgotną trawę, gdzie prawdopodobnie czekają na niego pchacze!

W przypadku zakażenia zdecydowanie zaleca się skonsultowanie się z lekarzem weterynarii, aby przewidzieć możliwe komplikacje, jeśli zwierzę okaże się wrażliwe lub uczulone. Larwy trzeba będzie wyeliminować za pomocą środków owadobójczych przepisanych przez lekarza weterynarii lub zakupionych w aptece, ponieważ produkty sprzedawane w supermarketach są często nieskuteczne. Ważne jest również, aby traktować środowisko jednym lub kilkoma ręcznymi rozpylaczami lub dyfuzorami. Udowodniono również, że ziemia okrzemkowa jest skuteczna w walce z chiggerami: operacja polega na pocieraniu sierści Twojego zwierzaka tym proszkiem, z dużą dbałością o oczy i uszy.

Wreszcie, jeśli cierpi na powikłania (rany, świąd), prawdopodobnie konieczne będzie zastosowanie leczenia przeciwbakteryjnego lub antyhistaminowego (przeciw reakcjom alergicznym), czasami w połączeniu z kortykosteroidami i / lub antybiotykami, które umożliwią zmniejszyć objawy.

Zdjęcie: Tib124