Pigamon (Thalictrum), liść orlika

Pigamon ( Thalictrum ) to kłączowa lub bulwiasta roślina wieloletnia, która rośnie naturalnie na świeżych łąkach, nad brzegami rzek, w zacienionych i górzystych obszarach półkuli północnej, zwłaszcza w Chinach.

Ze swoją wytrzymałą odmianą pigamon tworzy wyprostowaną kępkę, która szybko rośnie, gdy tylko wiosna trochę się nagrzeje, aby przekształcić się w masę liści przypominającą orlikowate ( Aquilegia ). Liście liściaste, naprzemiennie, często niebieskawe, mocno wcięte, z lancetowatymi, ząbkowanymi listkami, których koniec jest dłuższy niż pozostałe, mimo dużej objętości mają smukły wygląd. Czasami przypominają liście naczyń włosowatych ( Adiantum ).

To duże, parujące, powietrzne i pierzaste kwiatostany, które kwitną na liściach przez całe lato, wzbudzają zainteresowanie pigamonu, oferując ciekawy efekt graficzny w każdym dzikim ogrodzie. Kwiaty są apetalowe z płatkami działkowymi, wydatnymi słupkami i pręcikami, nadającymi roślinie mieniący się wygląd, w różnych kolorach: białym, różowym, fioletowym, liliowym, żółtym.

Pigamon zwykle osiąga najlepsze wyniki po 2 latach, a po skonfigurowaniu zadziwi Cię swoją wigorem i odpornością.

• Rodzina: Ranunculaceae
• Typ: wieloletnia
• Pochodzenie: półkula północna, Chiny
• Kolor: kwiaty białe, różowe, fioletowe, liliowe, żółte
• Siew: tak
• Cięcie: nie
• Sadzenie: wiosną lub jesienią
• Kwitnienie: od czerwca do września
• Wysokość: od 10 cm do 2,5 m w zależności od gatunku

Idealna gleba i ekspozycja dla pigamonu

Pigamon jest uprawiany w półcieniu na chłodnej, bogatej, bogatej w próchnicę, drenującej i wolnej od wapna glebie, takiej jak runo leśne. Unikniesz instalowania go w wietrznym obszarze, a także w obszarach, w których nadejdzie susza.

Data siewu, podziału i sadzenia pigamonu

Gdy tylko nasiona zostaną zebrane jesienią, można sadzić sadzonki pod zimną ramą, która wykiełkuje wiosną.

Podział w kwietniu można przeprowadzić, ale odłamki długo wracają do zdrowia, a przede wszystkim istnieje duże ryzyko uszkodzenia korzeni.

Sadzenie odbywa się wiosną lub jesienią, obojętnie, ale zawsze poza okresami mrozów lub fal upałów.

Rady dotyczące utrzymania i kultury pigamonu

Latem, jeśli pogoda jest zbyt sucha, podlej wodę i ściółkę, aby stopy były chłodne.

Z wyjątkiem bardzo dużych gatunków, ale pigamon na ogół nie wymaga tyczenia ze względu na sztywność jego łodyg.

Ponieważ liście zanikają pod koniec jesieni, ważne jest, aby zaznaczyć położenie łodygi, aby uniknąć zbyt wczesnej obróbki gleby w tym miejscu, co grozi uszkodzeniem uśpionych roślin.

Choroby, szkodniki i pasożyty pigamonu

Mączniak prawdziwy może czasami osadzać się na pigamonie, jeśli musi stawić czoła warunkom, które są zbyt suche. I odwrotnie, wilgoć ma tendencję do przyciągania ślimaków, które będą ją trochę skubać.

Lokalizacja i korzystne skojarzenie pigamonu

Jest to roślina uprawiana na rabatach mieszanych, na dnie rabat kwiatowych, w runie lub w zacienionych skalniakach dla gatunków okrywowych.

Polecane odmiany Thalictrum do sadzenia w ogrodzie

Istnieje około 130 gatunków z rodzaju Thalictrum , z których niektóre są powszechnie uprawiane na naszych szerokościach geograficznych:

• Thalictrum delavayi syn. Thalictrum dipterocarpum (1,5 m), najbardziej znany (zdjęcie 1), o spienionych kwiatach przypominających oddech dziecka ( Gypsophila ), pojawiający się dopiero od lipca na końcu długiej szypułki, z liliowymi lub białymi działkami w Thalictrum delavayi 'Splendide Album' i pręcikach kremowych,
• Thalictrum aquilegifolium (1,2 m), z pomponowymi kwiatami złożonymi z wiązek pręcików, dających najbardziej efekt mgły, w różnych kolorach: biały „Album” , fioletowy „Purpureum” , fioletowo-różowy „Thundercloud” … (zdjęcie 2)
• Thalictrum kiushianum (0,10 m), roślina okrywowa z jasnoróżowymi fioletowymi kwiatami,
• Thalictrum rochebrunianum (0,90m) zwarty, o kwiatach od białych do lawendoworóżowych z wiszącymi pręcikami,
• Thalictum flavum (1m) o pachnących żółtych kwiatach,
• Thalictrum x hybrida 'Elin' lub olbrzymi pigamon o wysokości 2,5 mi jego liliowatych różowych kwiatach ...