Glina, naturalny środek do leczenia drzew

Pomimo zbilansowanej gleby, która dostarcza wody i niezbędnych naturalnych składników odżywczych, z jednej strony oraz środowiska bogatego w bioróżnorodność, pośród którego rosną drzewa w sadzie, zdarza się, że osiedlają się choroby i szkodniki wymagające stosowania apteka arborysty. Gliniane figurki tam w dobrym miejscu do łagodnego leczenia wielu dolegliwości, w naturalny sposób.

Glina, zdrowa ziemia

Gleba gliniasta zawiera więcej niż 30% gliny, a pozostałą część stanowi piasek i muł. Gliny mają strukturę podobną do millefeuille, która przechowuje wodę i składniki odżywcze między dwoma arkuszami. To trochę rola spiżarniowa, tak jak humus. Ponadto oba są połączone w tak zwanym „kompleksie gliny i humusu”, w którym próchnica chroni gliny przed wymywaniem przez wodę deszczową, co doprowadziłoby do zubożenia gleby i uczynienia jej tak zwartą, że byłaby. niemożliwe do pracy. Równowaga między nimi jest niezbędna.

W dotyku glinkę można rozpoznać po jej lepkim i miękkim odczuciu, nie brudząc rąk, oferując dość łatwe modelowanie; Potwierdza to również dobrze znany test kiełbas.

Z chemicznego punktu widzenia glina, miękka skała osadowa, zawiera sole mineralne i pierwiastki śladowe iw zależności od jej składu mineralnego rozróżnia się i sprzedaje w centrach ogrodniczych różne jakości gliny (zieloną lub białą). Jednak gliniastą ziemię w ogrodzie można również bezpiecznie wykorzystać do pielęgnacji drzew.

Kaolinit lub kaolin to bardzo drobne gliny, używane przez garncarzy, bardzo obecne w glebach tropikalnych, ale słabo przepuszczające pierwiastki mineralne i wodę z jednej warstwy do drugiej: tę glinę uważamy za gotową do użycia. „do użytku w centrach ogrodniczych, w postaci proszku podobnego do mąki. Jest bardzo praktyczny do przygotowywania wybielaczy.

Montmorylonit, bentonit, illit mają zdolności magazynowania wody i ważnych składników odżywczych, ale z drugiej strony pękają podczas wysychania, co ogranicza ich funkcje naprawcze.

Co leczyć glinką?

Glinka ma bardzo duże zdolności wchłaniania, oferując dobrze znane właściwości bakteriobójcze, antyseptyczne i grzybobójcze: w XVIII wieku wybielacz glinkowy był prâlinem zwanym „Maścią Świętego Fiacre” na bazie gliny i łajna. krowy, który był używany do leczenia ran na drzewach w celu przyspieszenia ich gojenia. Jeśli dodamy napary roślinne (wywar ze skrzypu…) i olejki eteryczne, to uzyskamy działanie odżywcze, energetyzujące, grzybobójcze i owadobójcze (uduszenie ukrytych pod korą larw).

Zapobiegawczo myjka glinkowa drzew owocowych chroni je przed rakiem i chorobami grzybiczymi (monilioza, parch…).

Nakłada się go najwyżej raz w roku pod koniec zimy, poza okresem mrozu, przy suchej pogodzie, np. Pędzelkiem do wklejania tapety.

Przepis na wybielanie glinki

Wymieszaj przesianą gliniastą glebę i krowie łajno w proporcji odpowiednio ¾ i ¼, dodając wodę do uzyskania konsystencji ciasta, ani zbyt płynnej, która by kapała wszędzie, ani zbyt twardej, która by się utworzyła ciasta, które się nie trzymają. Dodaj 2 łyżki czarnego mydła / 5 litrów, aby wybielacz nie pękał.

Receptura wybielania kaolinu ułatwi rozprowadzanie produktu, a receptura mycia olejkiem eterycznym, wykonana z kaolinu i proszku bazaltowego, dodatkowo pomoże drzewom w obronie przed grzybami i szkodnikami. aktywne składniki wybranych olejków eterycznych.

W przewodniku The Living Earth Guide od drzewa po organiczny ogród odkryjesz bogactwo wiedzy, przekazywanej przez zapalonych arborystów i ogrodników *, aby porozmawiać o drzewach we wszystkich ich formach: profilaktyce i pielęgnacji, ale także doborze odmian, zakładanie i sadzenie, łączenie, szczepienie i rozmnażanie, przycinanie, rozwój zasobów (ściółkowanie, koszenie itp.)., niezależnie od tego, czy jest to drzewo owocowe, ozdobne czy w żywopłocie, małe czy duże. Doświadczeni arborystowie i ogrodnicy mówią o drzewach we wszystkich ich formach, a to jest zarówno pouczające, jak i fascynujące! (Wydania Living Earth - 20 marca 2018 r. - 320 stron - 35 EUR)

* Alain-Niels Pontoppidan (arboriculturalist), Rémy Bacher (autor i dziennikarz), Yves Perrin (ogrodnik), Brigitte Lapouge-Déjean (ogrodnik i autor), Gilles Clément (ogrodnik), Denis Pépin (rolnik), Bernard Mercier ( agronom specjalizujący się w BRF), Jean-Paul Thorez (agronom i dziennikarz), Patricia Brangeon (koszykarka)