Nori, czerwone algi bardzo bogate w białko

Nazwa „Nori”, która w języku japońskim oznacza „wodorosty”, obejmuje kilka gatunków krasnorostów, ale ta, która jest jednym z najczęściej spożywanych glonów na świecie, jest fioletowo-brązowa i po wysuszeniu zmienia kolor na zielony. W Japonii używa się go jako skorupy do sushi, ale używa się go również do przyrządzania maki. Rosnące zainteresowanie wodorostami Nori tłumaczy się wysoką zawartością białka, na które szczególnie zwracają uwagę weganie.

Pochodzenie wodorostów Nori

Wodorosty Nori ( Porphyra umbilicalis ) należą do rodziny Bangiaceae i spośród całego rodzaju Porphyra są zbierane od kilku lat w Bretanii. W Japonii raczej inne gatunki ( Pyropia tenera i Pyropia yezoensis ) są uprawiane w Zatoce Tokijskiej.

Wodorosty Nori można rozpoznać po dużych, prawie półprzezroczystych fioletowo-brązowych płatach, nieregularnie ściętych, mierzących od 10 do 12 centymetrów, które są bardzo delikatne, podatne na rozdarcie w przypadku rozciągnięcia. Nie są to wodorosty hodowlane, ale dzikie wodorosty zbierane tylko podczas odpływu, dlatego często są droższe, ponieważ ich znalezienie wymaga więcej czasu. Można go rozpoznać w powietrzu, po jego oliwkowozielonym kolorze, który zmienia kolor na czarny, a po zanurzeniu ponownie zmienia kolor na fioletowy.

Wodorosty Nori występują w Oceanie Atlantyckim, zwłaszcza na wybrzeżach bretońskich, ale także w Morzu Północnym i Śródziemnym, ale nie w Morzu Bałtyckim. Skupia się na części nadbrzeżnej, to znaczy na części położonej najbliżej ziemi, która jest zanurzona jedynie przez przypływy, burze i rozpryski. Wisi na wszystkim, co może służyć jako podpora, na przykład na kamieniu lub drewnie z pontonów.

W Azji kraje, które są największymi producentami i konsumentami wodorostów Nori (Japonia, Korea Południowa i Chiny), uprawiają je z siewu. W Europie, Francji i Hiszpanii (Galicji) zbiera się je na wolności, ale być może zbieracze zaczną hodować wodorosty, aby zaspokoić rosnące zapotrzebowanie ...

Wartości odżywcze wodorostów Nori

Wodorosty Nori mają niewielki smak, który jest gdzieś pomiędzy orzechami laskowymi a grzybami, bardzo delikatny, ale mimo wszystko stosunkowo wyraźny. Ponadto, lepiej nie dodawać soli do potraw zawierających wodorosty Nori, ponieważ często wystarczą one do solenia potrawy.

Spożycie wodorostów Nori (35 kcal / 100 g surowego lub 217 kcal / 100 g suszu) dostarcza dużo białka (zawiera około 30%), kwasów tłuszczowych omega3, a także błonnika pokarmowego, a przede wszystkim wszystkie niezbędne aminokwasy.

Wodorosty Nori są również bogate w witaminę A (beta-karoten), C i B12 oraz minerały (żelazo, cynk, wapń, magnez, jod, potas, fosfor, sód). W przypadku osób z wysokim ciśnieniem krwi należy wziąć pod uwagę jego wysoką zawartość sodu. To samo dotyczy osób z nadczynnością tarczycy, chociaż wodorosty Nori zawierają mniej jodu niż inne wodorosty, rozsądne jest ich spożywanie z umiarem.

Przechowywanie i używanie wodorostów Nori

Wodorosty Nori mogą być spożywane na surowo lub krótko grillowane jako przyprawa lub pokruszone jako przyprawa do sosów, sałatek, makaronów, ryżu, warzyw, ryb ... Zapakowane w postaci suszonych liści wodorosty Nori zostaną następnie użyte do przygotowania. maki i sushi.

Dostępna jest w sklepach w postaci świeżej (w soli), suszonej, w formie płatków, co pozwala na łatwiejsze stosowanie, lub w suszonych listkach. Po wyschnięciu utrzymują się przez długi czas: wystarczy je ponownie nawodnić w wodzie na kilka minut.