Mikoryzy, grzyby w symbiozie z roślinami

Aby w pełni zrozumieć, czym są mikoryzy, wskazane jest zwrócenie się do etymologii: myco w starożytnej grece oznacza „grzyb”, a riza , „korzeń”, co pozwala odkryć, że istnieje związek między korzeniami roślin i niektóre grzyby glebowe. Jak działa ta symbioza między nimi i czym się interesuje?

Co to jest symbioza mikoryzowa?

Mikoryzy to grzyby, które tworzą połączenie między roślinami a glebą w bardzo zręcznej i doskonale rozwiniętej współpracy.

Grzyb glebowy przenika do komórek korzeni rośliny poprzez włókna zwane strzępkami; roślina je strawi, wchłaniając w ten sposób składniki odżywcze, które grzyb zebrał w glebie: azot, fosfor, potas, miedź, cynk, magnez, żelazo. Ten proces zapewni również wodę korzeniom.

Rośliny w zamian dostarczają grzybom węgiel związany w procesie fotosyntezy w postaci węglowodanów (cukrów), dostarczany do korzeni przez sok. Dostarczają również grzybom aminokwasów i witaminy B1.

Symbioza mikoryzowa praktycznie powoduje znaczne rozszerzenie systemu korzeniowego, które może sięgać nawet 10-krotności początkowej powierzchni korzeni. Grzyby mają imponujące rozmiary dzięki niezwykle drobnym włóknom, które mogą w ten sposób ingerować w obszary gleby, które są bardziej oddalone, węższe i przede wszystkim niedostępne dla chłonnych włosków korzeni. W ten sposób zwiększa się wymiana między glebą a korzeniami.

Ostatecznie ta symbioza, która optymalizuje korzyści płynące ze składników odżywczych czerpanych z gleby, pozwala roślinom lepiej radzić sobie z różnymi zanieczyszczeniami gleby, suszą, chorobami grzybiczymi i, ostatecznie, mieć większy wzrost. szybka i silniejsza (wielkość, produkcja, kwitnienie…).

Na jakie rośliny wpływa mikoryzacja?

Niektóre rośliny, takie jak warzywa z rodziny Brassicaceae (kapusta, rukola itp.), Chenopodiaceae (szpinak, boćwina itp.) I Polygonaceae (szczaw itp.) Nie są dotknięte tą symbiozą, ponieważ grzyby nie rozszerzają swoich korzeni.

Inne, jak niektóre gatunki storczyków, nie mogą się rozwijać bez mikoryz. Większość roślin zielnych i drzewiastych rozwija się i korzysta z tej symbiozy. Jeśli chodzi o grzyby mikoryzowe, takie jak trufle, tworzą mikoryzę w doskonałej symbiozie z drzewem truflowym, pod którym rosną (na przykład dąb omszony i dąb ostrolistny).

Jak sprzyjać rozwojowi mikoryzy?

Symbioza zachodząca przy mikoryzacji umożliwia naturalne odżywianie roślin, a tym samym rezygnację z udziału nawozów sztucznych, które są ponadto niekompatybilne, stąd zainteresowanie sprzyjaniem obecności grzyba w glebie.

Przede wszystkim należy unikać łopaty, jak każdego narzędzia lub maszyny do orki, ponieważ uszkodzą one sieć utworzoną przez włókna grzybów, które są bardzo delikatne.

W takim przypadku ważne jest unikanie zbyt zwartej gleby, która nie sprzyja rozwojowi grzybów: ściółkowanie gleby utrzyma ją w wilgoci i doda pozostałości bogate w ligniny (główny składnik drewna, ale wszystkie rośliny drzewiaste i zielne uczynić je sztywnymi) będzie również sprzyjać rozmnażaniu się grzybów, które je szczególnie lubią.

Wreszcie, nawet jeśli wydaje się to oczywiste, wrogami mikoryzy są nawozy chemiczne i syntetyczne pestycydy.

Mikoryzy i nawozy wzbogacone mikoryzami są teraz sprzedawane w centrach ogrodniczych w postaci proszku, do dodawania do gleby tylko podczas sadzenia, jeśli gleba jest naprawdę bardzo uboga.

(zdjęcie 1 autorstwa Cwfernandez - Praca własna, CC BY-SA 3.0)