Haczyk do cięcia, przycinania lub przycinania

Haczyk to narzędzie rolnicze z krótką rączką i zakrzywionym ostrzem, czasem wklęsłe prawie jak S, pozwalające na zebranie trochę słomy do pokrojenia. Różnica między hakiem a sierpem jest minimalna, hak ma szersze i krótsze ostrze, podczas gdy sierp będzie miał bardziej zaokrąglony, cieńszy, prawie okrągły kształt. W przeszłości hak był używany do zbiorów, nazywano go „goi”.

Haczyk od dawna jest również ulubionym narzędziem winiarzy do przycinania winorośli. Znany od czasów rzymskich, niewiele się zmienił, ale pod wieloma względami uległ zmniejszeniu w zależności od regionu. Ostrze, wydłużone i mocno zakrzywione, jest często dość szerokie i może być wyposażone w siekierę z wklęsłym ostrzem (hak do dzioba). Cięcie jest dość czyste, co pozwala szybko leczyć winorośl; to jest zaleta, jaką hak szyldowy może zachować nad swoim wielkim konkurentem, który pojawił się w XVIII wieku, którym jest nie kto inny jak sekatory: słabo naostrzone te ostatnie potrafią kruszyć drewno.

Legenda głosi, że Druidzi używali złotego haczyka do zbierania jemioły z dębów. Oprócz słabych właściwości złotego ostrza, jemioła rzadko rośnie w dębach ...

Haczyk powstał w Gryzonii (kanton szwajcarski), aby ścinać jemioła, którą rolnicy umieszczali na swoich ścieżkach lub wokół zamku, aby zapobiec osuwiskom. Należy jednak zauważyć, że później powstały solidniejsze kawałki do ścinania drzew i krzewów. Obecnie główną funkcją szwajcarskiego haczyka jest okrzesywanie lub ciągnięcie drewna za pomocą ostro zakończonego końca.

Istnieje pochodna haczyka zwanego po prostu serpetą, która dosłownie oznacza mały hak; różni się od niego po prostu rozmiarem ostrza. Jest to narzędzie ogrodnicze, które wygląda jak mały nóż lub scyzoryk i ma zakrzywione ostrze. Haczyk służy do cięcia małych gałęzi, zrywania kwiatów lub owoców oraz do niektórych operacji przeszczepu roślin.