Padaczka u psów: przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie

Napady padaczkowe u psów są często imponujące i nie zawsze łatwo jest wiedzieć, jak zareagować. Przyczyny, objawy, leczenie, zapobieganie, nasi specjaliści odpowiedzą na wszystkie pytania, aby pomóc Ci lepiej radzić sobie z tymi zdarzeniami.

Co to jest padaczka u psów? Jakie są przyczyny?

Padaczka to choroba spowodowana zaburzeniami czynnościowymi mózgu. Objawia się drgawkami, w większości drgawkami. Aby zdiagnozowano u psa padaczkę, musiał mieć kilka ataków. To nie napady same w sobie są niebezpieczne dla zwierzęcia, ale ich powtarzanie się.

Istnieją trzy formy padaczki i kilka rodzajów napadów.

Padaczka strukturalna, wewnątrzczaszkowa, wtórna lub objawowa

Jest to strukturalna nieprawidłowość w mózgu psa, która może rozwinąć się w każdym wieku. Ta forma może mieć kilka przyczyn, takich jak udar, wada wrodzona, guz, uszkodzenie mózgu lub zapalenie mózgu. Kiedy tak jest, pies ma tendencję do wykazywania innych objawów, w tym trudności z koordynacją i poruszaniem się.

Padaczka reaktywna, encefalopatia zewnątrzczaszkowa lub reaktywna

Jest to nieprawidłowość krwi, która wpływa na funkcjonowanie mózgu i może wystąpić w każdym wieku. Może to być konsekwencją hipoglikemii, obecności toksycznego produktu we krwi, a nawet niewydolności nerek lub wątroby.

Padaczka pierwotna, pierwotna lub idiopatyczna

Przyczyny tej postaci epilepsji są trudne do zidentyfikowania, ponieważ jest to tylko nieprawidłowe funkcjonowanie mózgu. Jednak pozostaje najczęstszym i dotyka prawie 5% psów. Występuje u zwierząt w wieku od 6 miesięcy do 5 lat i może być dziedziczna lub genetyczna; ma tendencję do wpływania w szczególności na niektóre rasy. Mówi się, że jest to zasadnicze lub pierwotne, ponieważ pies na ogół nie przedstawia żadnej zidentyfikowanej przyczyny.

Różne rodzaje napadów padaczkowych

Napady uogólnione: są spowodowane nieprawidłową aktywnością elektryczną w mózgu, która wpływa na całe ciało zwierzęcia. Napady uogólnione najczęściej występują w kontekście padaczki samoistnej. Od psa do psa objawy są różne i mogą im towarzyszyć drgawki. Istnieją dwie formy:

• Najczęstsze są napady uogólnione lub napady grand mal . Są bardzo efektowne, ale nie ranią zwierzęcia. Pies zaczyna tracić przytomność i upada na bok. Następnie przechodzi przez fazę toniczną, w której staje się sztywna, i fazę kloniczną, w której jest pobudzona, hipersżywna i wstrząsana przez skurcze. Ta ostatnia faza nie powinna przekraczać 5 minut, stwarzając ryzyko poważnych konsekwencji dla zwierzęcia; dlatego konieczne jest jak najszybsze odwiezienie go do lekarza weterynarii. W takiej sytuacji pies może w niekontrolowany sposób wydzielać stolce lub strumienie moczu. Po ataku pies jest bardzo zmęczony i może chodzić oszałamiająco, być nieco zdezorientowany, bardzo głodny i spragniony.
• Uogólnione napady niekonwulsyjne lub drobne drgawki obejmują nagłą utratę napięcia mięśniowego, która powoduje upadek psa i krótką nieobecność w postaci utraty przytomności przez kilka sekund.

Napady częściowe lub ogniskowe: jest to dysfunkcja grupy neuronów w mózgu. Napady te mogą objawiać się w kilku formach w zależności od obszaru mózgu dotkniętego chorobą. Mogą wpływać na wegetatywny układ nerwowy, zachowanie zwierzęcia lub jego aktywność motoryczną. Wyróżniamy:

• Proste napady: zwierzę nie traci przytomności. Ponadto objawy dotyczą tylko jednej strony ciała.
• Złożone napady padaczkowe: zwierzę mniej lub bardziej traci przytomność. Jego spojrzenie jest zmienione, może mieć mimowolne ruchy lub szczekać bez wyraźnego powodu.

Częstotliwości napadów

Napady mogą mieć różną częstotliwość:

• Izolowane: pies ma napad w czasie krótszym niż 24 godziny.
• Zgrupowane: pies ma co najmniej dwa napady w ciągu 24 godzin.
• Ciągły: pies ma serię ciągłych napadów, czasami bez możliwości odzyskania przytomności. Te kryzysy są bardzo poważne i lekarz weterynarii musi je pilnie powstrzymać.

Jakie są objawy padaczki u psów? Jak to zdiagnozować?

U różnych psów objawy napadów padaczkowych mogą się różnić. Niestety ta choroba ma tendencję do postępu w czasie. Tak więc, jeśli pierwsze ataki czasami pozostają niezauważone, ich częstotliwość wzrasta z biegiem lat. To powtarzanie się kryzysów ma niebezpieczny charakter.

Weterynarzowi trudno jest być świadkiem napadu padaczkowego, ponieważ nie trwa on długo i jest punktualny. Dlatego do ciebie należy uważne obserwowanie psa, gdy wystąpi napad, w celu przedstawienia mu szczegółowego raportu z epizodów.

Istnieją trzy fazy napadu padaczkowego:

• Faza poprzedzająca kryzys: pies liże kotlety, chodzi bez powodu, ślini się, oddaje mocz lub wymiotuje, wykazuje oznaki stresu i zmartwienia. Ta faza trwa czasami kilka godzin lub nawet kilka dni.
• Faza kryzysowa: pies ma konwulsje, sztywnieje, przewraca się i odrzuca głowę do tyłu. Może drżeć, wymiotować, szczekać, jęczeć, ślinić się, oddychać szybko i / lub z trudem, mieć mimowolne ruchy. Ta faza trwa od 1 do 5 minut.
• Faza następująca po napadzie: pies jest nieruchomy, potem często ma trudności z wstawaniem. Bardzo zmęczony, może mieć trudności z poruszaniem się i kontrolowaniem swoich ruchów, nagle może być bardzo głodny i spragniony, a czasami może być chwilowo ślepy. W zależności od intensywności ataku może trwać kilka minut lub kilka dni.

Aby zostać zdiagnozowanym, konieczne będzie badanie krwi w celu wykrycia infekcji lub dysfunkcji. Weterynarz może również wykonać MRI, tomografię komputerową lub EEG. Jeśli nie zostanie wykryta żadna nieprawidłowość, diagnoza przejdzie na padaczkę pierwotną lub pierwotną.

Jakie są możliwe zabiegi?

Padaczkę wtórną można leczyć stosunkowo łatwo. Twój weterynarz przedstawi Ci rozwiązania i wykona zabiegi i interwencje niezbędne do wyzdrowienia Twojego psa.

Z drugiej strony nie można wyleczyć pierwotnej padaczki. Można go jednak leczyć, aby złagodzić go i zmniejszyć jego intensywność, czas trwania i częstotliwość. Leczenie jest następnie podawane do końca życia, aby zwierzę powróciło do prawie normalnego życia.

Leczenie padaczki pierwotnej zostało sformułowane w oparciu o cząsteczki o właściwościach uspokajających. Niestety, skutki uboczne są powszechne, od senności, przez osłabienie mięśni, po zatrucie wątroby. Dlatego ten rodzaj leczenia wymaga regularnego monitorowania za pomocą badań krwi. W każdym razie przepisuje się go etapami, aby kontrolować sposób, w jaki pies na nie reaguje i delikatnie go do tego przyzwyczaić.

Istnieje możliwość odciążenia psa roślinami o działaniu uspokajającym, aby zastąpić kurację, jeśli jest źle tolerowana lub uzupełnić ją, jeśli jest niewystarczająca. Zawsze jednak zasięgnij porady lekarza weterynarii.

Twój pies może żyć długo, nawet jeśli ma epilepsję. Wystarczy zapewnić mu odpowiednie leczenie, w razie potrzeby szybko interweniować, a podczas ataków monitorować go, aby się nie zranił.

Jak zapobiegać padaczce u psów?

Właściwe działania w przypadku kryzysu

Zapobieganie kryzysowi jest trudne, ale można zastosować odpowiednie gesty, aby zapewnić dobro zwierzęcia, gdy tylko się pojawi. Oto nasze wskazówki.

• Nie panikuj: jasne, to imponujące, ale twój pies nie odczuwa bólu. Więc zachowaj spokój.
• Nie interweniuj podczas napadu: nie dotykaj psa w napadzie ani nie próbuj trzymać go za język. Nie tylko nie może go połknąć, ale przede wszystkim ugryzie Cię.
• Ogranicz bodźce, które grożą przedłużeniem stanu podniecenia neuronalnego: wyłącz ekrany, światła, muzykę. Trzymaj dzieci z dala i unikaj hałasu, aby pokój był jak najcichszy. Nie rozmawiaj ze swoim psem, musi zachować spokój, także podczas fazy regeneracji.
• Zabezpiecz obszar: upewnij się, że nic w jego otoczeniu nie może go zranić. Umieść poduszki, aby go chronić, jeśli znajduje się w pobliżu mebli i upewnij się, że nie spadnie z łóżka lub sofy.
• Czas napadu: powyżej 5 minut drgawek lub jeśli napady następują po sobie bez powrotu do zdrowia, należy pilnie wezwać lekarza weterynarii.
• Nie wahaj się sfilmować napadu, a następnie pokaż go swojemu lekarzowi weterynarii.

Właściwe działania na co dzień

Codziennie ograniczaj wyzwalacze.

• Unikaj wszystkiego, co może powodować stres, zmęczenie lub źródła ciepła. Zabierz go i karm go o określonych porach i unikaj wstrząsów jego codziennego życia i zmian. W domu sprzyjaj spokój.
• Podawać leczenie o stałych porach, nie zapominając, bez modyfikacji i przerywania.
• Uważaj na jej napady: zapisuj daty, godziny, czasy trwania i wszystko, co ważne.