Kos (Turdus merula), czarny ptak z pomarańczowym dziobem

Kos (Tudus merula) jest bardzo częstym ptak w naszych ogrodach w mieście i na wsi. Jest to jeden z 5 najliczniejszych gatunków ptaków we Francji. Jego ciemne czarne upierzenie, pomarańczowy dziób, melodyjna piosenka o poranku czynią z kosa bardzo rozpoznawalnego ptaka. Dla niektórych jest ptakiem szkodliwym, niemniej jednak odgrywa ważną rolę w równowadze fauny, korzystnej dla ogrodu.

Jak rozpoznać kosa?

Kos jest bardzo rozpoznawalny i ma duże rozmiary z ciemnym upierzeniem. Ale są różnice w wyglądzie w zależności od płci i wieku kosa. Kiedy samiec jest dorosły, jego pióra są bardzo czarne i matowe. Jest również rozpoznawany po pomarańczowym dziobie i szarych lub brązowych oczach otoczonych pomarańczą. Jego nogi są brązowe lub czerwone.

Samica ma brązowe upierzenie, mniej ciemne niż samiec, jaśniejsze na spodzie i czasami cętkowane. Jego dziób jest brązowy, ale z wiekiem może żółknąć. Młode kosa są trochę podobne do dorosłych. Jego upierzenie jest od jasnobrązowego do czerwonawo-brązowego na pysku, gardle i piersiach i jest nakrapiane lub prążkowane w kolorze płowożółtym. Jego dziób jest jaśniejszy niż u samicy, a nogi bladoróżowe.

Krzyki i śpiew kosa

Kos to bardzo dobra wokalistka o zróżnicowanym repertuarze, który można podzielić na 4 tematy. Pierwszą z nich jest „pieśń wywoławcza”, którą emituje kos, kiedy komunikuje się ze swoimi kongenerami, co można przetłumaczyć jako „tchouc tchouc”. Drugie słychać wiosną, w okresie miłości. Samiec kosa następnie wypowiada bardzo melodyjną piosenkę z flutowymi nutami, zwaną „pieśnią miłosną” lub ramą. Ten ptak o wschodzie i zachodzie słońca również wydaje szczególny okrzyk, przypominający te sylaby: „sosna”. Kos wydaje również bardzo szybki, specyficzny sygnał, szarpany i powtarzany 5 lub 6 razy, w przypadku niebezpieczeństwa lub niepokoju.

Siedlisko kosa

Pierwotnie kos zasiedla lasy i lasy na obszarach wiejskich. Ale rozprzestrzenił się bardzo szeroko w ogrodach i gajach miast. Wszędzie tam, gdzie występują drzewa liściaste, żywopłoty czy krzewy, samica może założyć swoje gniazdo zbudowane z trawy, błota i wyłożone miękką roślinnością, które buduje w około 3 dni. Inna odmiana kosów występuje również w górach na dużych wysokościach.

Karmienie kosów

Dieta kosa różni się w zależności od pory roku. Jesienią, zimą i przy mokrej pogodzie żywi się głównie owadami, ślimakami i dżdżownicami znajdowanymi na ziemi. Dżdżownice są głównym pokarmem małych kosów. Wiosną i latem kos urozmaica dietę owocami (wiśnie, figi, jeżyny itp.) I jagodami głogu (Crataegus laevigata), różami, płonącym krzewem (Pyracantha coccinea), dereniem ( Cornus), wrzecionowate (Euonymus europaeus), bluszcz pospolity (Hedera helix), tarnina (Prunus spinosa), jarzębina (Sorbus aucuparia), czarny bez (Sambucus nigra), ligustr (Ligustrum vulgare) ) lub kalina.

Rozmnażanie kosów

U kosów pary formują się pod koniec zimy, a krycie odbywa się wiosną, pod koniec marca. To samica buduje gniazdo, w którym składa od 3 do 6 jaj, które wysiaduje przez dwa tygodnie. Liczba lęgów waha się od 3 do 5 w ciągu roku. Oboje rodzice karmią młode przez około 2 tygodnie, następnie młode opuszczają gniazdo, aby ukryć się w otaczającej roślinności, będąc nadal karmione przez rodziców przez 3 tygodnie. Pisklęta są niezależne po miesiącu.

Czy kos jest przydatny czy szkodliwy dla ogrodu?

Kos jest mało doceniany przez ogrodników posiadających drzewa owocowe, ponieważ kos lubi owocować latem. Ale jako drapieżnik ślimaków, ślimaków i owadów, które są szkodliwe dla roślin i kwiatów w ogrodzie, kos jest dobrym regulatorem tych szkodników.