Jodła Douglas (Pseudotsuga menziesii), drewno z natury odporne na gnicie

Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, jodła Oregon lub „jodła Douglas” ( Pseudotsuga menziesii ), jak się ją również nazywa - niesłusznie - nie jest częścią jodły (Abies). Został wprowadzony w Europie, szczególnie w Morvan i Massif Central, w XIX wieku przez brytyjskiego szkółkarza, który nadał mu swoje imię: David Douglas.

Z rodziny Pinaceae, podobnie jak sosny, ten bardzo odporny drzewo iglaste ma wiecznie zielone liście z liniowymi liśćmi o długości 2 do 3 cm otaczającymi gałązki, które rozwijają się ze spiczastych pąków z licznymi łuskami. Liście są miękkie w dotyku i charakteryzują się dwoma białymi paskami na grzbiecie; po zgnieceniu pachną odrobiną trawy cytrynowej.

Jego stożki są cylindryczne u samców, podczas gdy samice jajowate (o długości 10 cm) mają wydatne i wyprostowane wypustki.

Rosnąc szybko, z biegiem lat, jodła Douglas widzi, jak jej gałęzie rozpościerają się, a jej gładka szara kora staje się gruba, pomarszczona jak czerwono-brązowy korek i łuszczy się. Może żyć od 300 do 500 lat!

Dzięki bardzo prostemu pniu i bardzo wysokiemu rozmiarowi Douglas jest eksploatowany w lesie ze względu na wyjątkową naturalną trwałość, która sprawia, że ​​jest naturalnie odporny na gnicie: cenna cecha dzisiaj, w której kwestie ekologiczne stają się głównym problemem zarówno na poziomie indywidualnym, jak i zbiorowym (np. spełnia wymagania 3.klasy ryzyka biologicznego normy EN 335).

Dlatego jest bardzo pożądany na tarasy, stolarkę zewnętrzną, budownictwo okrętowe, ale także do aranżacji wnętrz, zwłaszcza w pomieszczeniach wodnych (kuchnia i łazienka), ponieważ sprzyja wysokiej wilgotności. Obecnie jest również używany do budowy dużych konstrukcji wymagających dużych naprężeń mechanicznych.

• Rodzina: Pinaceae
• Typ: drzewo iglaste
• Pochodzenie: zachodnia Ameryka Północna
• Siew: tak
• Cięcie: nie
• Sadzenie: wiosną lub jesienią
• Wysokość: 50-60 m, a nawet 100 m

Idealna gleba i ekspozycja do sadzenia daglezji w ogrodzie

Wszystkie dobrze przepuszczalne, próchniczne, niewapienne, a nawet lekko kwaśne gleby będą odpowiednie dla Douglas, z nasłonecznieniem lub półcieniem.

Data siewu, szczepienia i sadzenia jodły Douglas

Wiosną zasiejesz Douglasów na zewnątrz w doniczkach. Szczepienie gałęzi można wykonać w lutym.

Sadzenie odbywa się wiosną lub jesienią.

Zarząd utrzymania i kultury Douglas

Douglas nie jest delikatny i nie wymaga specjalnej konserwacji. Jednak gdy jest młody, należy go podlewać, jeśli występuje susza.

Eksploatacja i wykorzystanie jodły Douglas

W leśnictwie jest uprawiany, a następnie używany do stolarki wewnętrznej i zewnętrznej, jak widać powyżej.

Choroby jodły daglezji, szkodniki i pasożyty

Nie jest podatny na choroby ani pasożyty, jednak intensywna eksploatacja może w dłuższej perspektywie odwrócić sytuację.

Lokalizacja i korzystne skojarzenie z Douglas

Można go sadzić w odosobnieniu w ogrodzie, ale wystarczająco daleko od domu. Jeśli zabierze wiatr, będziesz musiał go odciągać, aż osiągnie około 5 m.

Zalecane odmiany Douglas do sadzenia w ogrodzie

Pseudotsuga menziesii „Fretsii” jest znacznie mniej wysoki i rośnie wolno, Pseudotsuga menziesii „oudemansii” jest również powolny wzrost, Pseudotsuga menziesii „glauca” lub niebieski Douglas ma niebieskawy kolor.

(Zdjęcie 1 autorstwa Andreasa Rocksteina - CC BY-SA 2.0)