Jodła błękitna (Abies nobilis), ulistnienie zielono-niebieskie

Jodła modra ( Abies nobilis syn. Abies procera ) to drzewo iglaste należące do tego samego rodzaju, co jodła kaukaska ( Abies nordmanniana ), która podobnie jak jodła jest jedną z jodeł sprzedawanych na choinkę świąteczną w naszych wnętrzach w grudniu.

Dzięki stożkowatemu kształtowi, srebrzystoszarej korze i dobrze ułożonym warstwowo gałęziom w młodym wieku, jodła szlachetna, jak się ją również nazywa, charakteryzuje się przede wszystkim wiecznie zielonymi szaro-zielonymi do jasnoniebiesko-szarych liści od 1 do 4 cm długie, bardzo drobno prążkowane z szarym na odwrocie, ułożone w 2 rzędach, spłaszczone na gałęziach i lekko opadające ku dołowi.

Z drugiej strony, jeśli jej liście są bogate, jodła niebieska jest rzadko wykorzystywana w leśnictwie, w szczególności ze względu na powolny wzrost, co powoduje, że eksploatacja drewna jest zbyt długa i kosztowna.

Jego cylindryczne zielono-brązowe szyszki z wystającymi wypustkami mają 15-25 cm wysokości i mają tendencję do przechylania się, gdy są zebrane w kępy.

Pochodząca z gór Oregonu i Waszyngtonu jodła niebieska jest bardzo odporna, co nie przeszkadza jej również wytrzymać suszę.

• Rodzina: Pinaceae
• Typ: drzewo iglaste
• Pochodzenie: północno-zachodnie Stany Zjednoczone
• Kolor: niebieskawo-szary zielony lub niebieskawo zielony
• Siew: tak
• Cięcie: nie
• Sadzenie: jesień
• Kwitnienie: wiosna
• Wysokość: do 50 m wysokości i 10 m szerokości

Idealna gleba i ekspozycja do sadzenia niebieskiej jodły w ogrodzie

Jodła modra rośnie na glebach miękkich, luźnych, żyznych i próchnicznych, raczej kwaśnych, ale przede wszystkim nie wapiennych. Odpowiednia jest ekspozycja słoneczna lub bardzo lekko zacieniona.

Data siewu i sadzenia jodły szarej

Siew odbywa się wiosną w terrinie pod zimną ramą, ale ze względu na powolny wzrost trzeba być bardzo cierpliwym. Najbardziej doświadczeni ogrodnicy będą mogli uprawiać szczepienie zimą.

Sadzenie najlepiej wykonać jesienią lub wiosną.

Porady dotyczące pielęgnacji i uprawy jodły kłującej

Po posadzeniu utwórz zbiornik do nawadniania, aby regularnie i obficie podlewać w okresie młodości drzewa. Zmulcz również podstawę, co zapobiegnie chwastom i utrzyma glebę w chłodzie.

Kołek i zaciągnij drzewo, aby chronić je przed silnymi wiatrami. Potrząśnij nim, gdy gałęzie są pokryte śniegiem, aby nie pękły pod ciężarem.

Choroby, szkodniki i pasożyty jodły

Zagrożeniem dla tego drzewa iglastego są armillaria, rdza i zgnilizna korzeni.

Lokalizacja i korzystne skojarzenie jodły

Jodła niebieska idealnie osadza się w izolacji lub w małych grupach, tworząc zagajnik. Musi mieć wystarczająco dużo miejsca, aby się szeroko rozwijać. Więc nie sadzaj swojego niebieskiego drzewa zbyt blisko domu.

Polecane odmiany jodły

Istnieje około pięćdziesięciu gatunków z rodzaju Abies , wśród których jodła północna ( Abies Nordmanniana ) jest gwiazdą, ale jodła niebieska ( Abies nobilis syn. Abies procera ), ze swoimi zielono-niebieskimi liśćmi, ma coraz więcej więcej sukcesów! Ponadto odmiana Abies nobilis 'Glauca' syn. Abies procera 'Glauca' oferuje jeszcze bardziej niebieskawe liście, szczególnie dekoracyjne. W małych ogrodach Abies procera 'Bizarro' jest formą karłowatą o wysokości nieprzekraczającej 1,50 m.

Należy również zwrócić uwagę na jodłę kalifornijską ( Abies magnifica ) z fioletowo-fioletowymi szyszkami, sino niebieskawe ulistnienie w jej odmianie „Glauca”.

Z innego gatunku świerk Colorado ( Picea pungens ) jest czasami nazywany „jodłą niebieską”: prawdą jest, że jest jednak najbardziej niebieski ze wszystkich drzew iglastych, a wiosną jego pędy są prawie błękitne. Jest również wysoko ceniony za przekształcenie się w piękną choinkę.