Dlaczego mój kot się boi? Jak rozwiązać problem?

Czy twój kot się boi? Takie zachowanie może być naturalne w niektórych sytuacjach. Jednak jeśli się powtórzy, może to być wynikiem poważnej traumy. Jakie są przyczyny tego strachu? Jak poradzić sobie z tym problemem i uniknąć agresywnych dewiacji? Nasi specjaliści od kotów odpowiedzą Ci.

Dlaczego kot się boi?

Koty są takie jak my; mają różne charaktery, własne osobowości i własne uczucia. Spotykamy wszelkiego rodzaju koty, właścicieli domów, ekstrawertyków, poszukiwaczy przygód, miłośników przytulanek, niezależnych, niefrasobliwych, nadpobudliwych, bojaźliwych, nieśmiałych, dowcipnisiów itp.

Przerażające zachowanie kotów jest bezpośrednim skutkiem tych bardzo osobistych czynników. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie wszystkie koty lubią żyć samodzielnie, ścigając myszy o każdej porze nocy lub rywalizując o swój kawałek ziemi z innymi kotami w okolicy. Wręcz przeciwnie, niektórzy wolą spokój w przytulnym i uspokajającym domu lub obecność w pobliżu przez cały czas.

Strach, trauma z dzieciństwa

Strach u kotów jest zarówno naturalnym, jak i odrębnym zachowaniem. Z wyjątkiem tego, że jest to szczególne uczucie, które wymaga szczególnej uwagi dla dobra zwierzęcia, aby uniknąć ryzyka agresywnych dryfów. Naturalny, ponieważ często wywodzi się z wczesnego dzieciństwa kociaka. Rzeczywiście, ten uczy się towarzysko w kontakcie z matką, braćmi i siostrami, swoim środowiskiem i ludźmi. Ta nauka ma miejsce od pierwszych tygodni. Kociak, który po 12 tygodniach wykazuje lęk przed samcami, zwykle nie był odpowiednio uspołeczniony.

Matka uczy swoje młode radzenia sobie ze stresem i rozpoznawania zagrożeń. Uczy ich priorytetyzacji źródeł niebezpieczeństwa, aby pomóc im rozpoznać dźwięki, które należy chronić, takie jak szczekanie pobliskiego psa lub hałas samochodów, innych nieszkodliwych, takich jak muzyka lub samochód. trzaskanie drzwiami. Zatem sierota nie może mieć tej wyjątkowej nauki; staje się bardziej przerażający, gdy dorasta, ponieważ wszystko może mu się wydawać źródłem potencjalnego niebezpieczeństwa. Takie zachowanie jest emocjonalnym cierpieniem zwierzęcia, które odczuwa stres i ciągłe niebezpieczeństwo. Wraz z wiekiem mają tendencję do rozwijania naturalnie niespokojnego charakteru, co może prowadzić do powikłań medycznych, takich jak zaburzenia trawienia,powtarzające się infekcje dróg moczowych lub częste wymioty kul włosowych.

Strach w wyniku traumy

Niektóre koty mogły mieć traumatyczne przeżycie, które pozostawi po sobie ślad. Dlatego często maltretowany kot staje się przestraszony, a nawet wrogi wobec ludzi. To naturalny mechanizm obronny. Niektóre koty doświadczyły przemocy i odrzucenia, co doprowadziło ich do rozwoju dzikiego charakteru; każda ludzka obecność, jakkolwiek delikatna i chętna, może być dla nich zagrożeniem. Bardzo trudno jest wtedy oswoić i oswoić te bardzo niezależne koty.

Niektóre koty ze schronisk są również szczególnie przerażające i podejrzane. Tę ostrożność uzasadnia ich czasami trudna i brutalna przeszłość, potrzeba nagłego znalezienia miejsca wśród innych kotów, niekiedy bardzo licznych w tej samej przestrzeni i kontaktu z nieznanymi ludźmi. Po adopcji te koty mogą potrzebować więcej czasu, aby zaaklimatyzować się w nowym środowisku.

Jak wykryć przerażające zachowanie u kotów?

Ważne jest, aby znaleźć rozwiązanie dla strasznego zachowania kota. Jednak zanim zaczniesz działać, upewnij się wcześniej, że jest to rzeczywiście strach, a nie kolejne zaburzenie. Rzeczywiście, niektóre koty izolują się, są przerażone lub agresywne, gdy odczuwają ból, gdy są kontuzjowane lub gdy są chore. W razie wątpliwości skonsultuj się z weterynarzem.

Straszne zachowanie kotów objawia się na kilka sposobów.

• Przerażony kot chowa się: schroni się w miejscach, w których czuje się bezpiecznie i nieosiągalnie, np. Pod łóżkami, szafkami, blatami wysokich mebli itp.
• Przerażony kot może pluć lub warczeć na twoje podejście lub w pobliżu wszystkiego, co może zidentyfikować jako zagrożenie.
• Strachliwy kot może mieć kolczastą sierść i postawę obronną. Stojąc twarzą do ziemi i rozszerzonymi źrenicami, jest gotowy do ucieczki w każdej chwili.
• Przerażony kot ma tendencję do podskakiwania przy najlżejszym, nawet najmniejszym, hałasie.
• Strachliwy kot jest zestresowany i może się pocić. To pocenie się obserwuje się na poziomie poduszek, które podczas ruchu pozostawiają mokry ślad na ziemi.

Co można zrobić, aby rozwiązać ten problem?

Aby pomóc Twojemu kotu być mniej przestraszonym, konieczne jest podjęcie odpowiednich gestów, które zapewnią mu poczucie pewności i unikną sytuacji, które mogą być źródłem stresu.

Właściwe postawy

• Nie naruszaj prywatności swojego zwierzaka. Zostaw go w spokoju, kiedy zechce. Nie przeszkadzaj mu, gdy śpi, ryzykując stresem. Nie zmuszaj go do pozostania w twoich ramionach lub blisko ciebie, nie zmuszaj go do wychodzenia z ukrycia, nie zmuszaj go do jedzenia. Posłuchaj go i nie sprzeciwiaj się temu, czego chce. Zmuszanie go stresuje go i zwiększa jego strach; wtedy stajesz się źródłem strachu, a twoje relacje cierpią jeszcze bardziej. Daj swojemu kotu czas na przystosowanie się, zdobądź pewność siebie i przejmij inicjatywę w kontakcie.
• Jeśli szukasz jego dotyku, podejdź do talerza. Twoje duże rozmiary onieśmielają naturalnie przerażającego kota. Oddal się od niego i przykucnij. Nie patrz mu prosto w oczy, żeby go nie wystraszyć i poczekaj, aż podejdzie cicho, nie wykonując nagłego gestu. Jeśli to nie zadziała za pierwszym razem, zacznij od nowa później i daj mu czas na aklimatyzację.
• Nie patrz swojemu zwierzakowi w oczy. Przerażony kot odbierze to jako wyzwanie, które go tylko onieśmiela. Podejdź powoli, udając, że patrzysz na coś innego niż on, jakby nie miał znaczenia. Twój kot będzie czuł się mniej obserwowany i stopniowo się zrelaksuje. Możesz też trochę na to spojrzeć, mrugnąć i odwrócić wzrok; w kocim żargonie oznacza to, że jesteś jego przyjacielem i że nie ma się czego obawiać.
• Bądź cierpliwy ! To klucz do sukcesu. Nigdy nie zmuszaj swojego zwierzaka ani nie proś go o więcej, niż jest skłonny ci dać. Właściwa postawa doda mu pewności siebie, z czasem zobaczy, że nie jesteś zagrożeniem i że jego otoczenie w domu jest bezpieczne. Postęp będzie widoczny na każdym kroku, ale powiedz sobie, że niektórym kotom z traumą potrzeba dużo czasu, aby zdobyć zaufanie. Nie spiesz się, spiesząc rzeczy, ryzykując zniszczeniem całego poczynionego postępu.

Właściwe gesty

• Baw się swoim kotem. Gra pozwala przerażonemu kotu zapomnieć o swoich niepokojach i odpuścić. Pobudzaj jego instynkty łowieckie grą, która sprawia mu przyjemność, i każdego dnia daj mu trochę czasu. Ta aktywność uspokoi go i wzmocni twoje więzi.
• Nagradzaj go jedzeniem. Nie wahaj się nagradzać postępów kota przyjemnym jedzeniem, takim jak smakołyki. Wybierz je jakościowe i nie nadużywaj ich, aby nie doprowadzić do nadwagi zwierzęcia. Ta nagroda pozwala mu widzieć jego postępy i kojarzyć twoją obecność z przyjemnym jedzeniem.

Witaj w domu, straszny kot

Aby kot czuł się dobrze, musi być pewny siebie. Kiedy przyjeżdża do twojego domu, przeżywa prawdziwy szok. Jego środowisko nie jest już takie samo, traci orientację pod względem zapachów i dźwięków, nie spotyka już tych samych kotów ani tych samych ludzi. Przerażony kot będzie miał większe trudności z aklimatyzacją niż inny.

• Przygotuj dla niego wygodną, ​​przytulną i przyjemną przestrzeń, tak aby mógł odpocząć z dala od hałasu domu. To miejsce musi być dedykowanym schronieniem. Umieść tam jego koszyk, miski i śmieci (dalej). Daj mu czas na zdobycie pewności siebie i nie staraj się go o to zabiegać. Sam podejmie inicjatywę i wyjdzie, kiedy poczuje się na siłach.
• Kiedy twój przerażający kot wyjdzie ze schronienia, przedstaw go członkom rodziny po kolei. Pozwoli mu to cicho przyzwyczaić się do zapachów i głosów każdej osoby. Nie szukajcie jego uczuć, jeśli nie jest gotowy, aby wam je ofiarować. Poczekaj, aż nadejdzie sam, aby odebrać kontakt.
• Jeśli Twój kot się boi, nie wahaj się ustalić harmonogramu posiłków, zabaw i higieny. Ta rutyna go uspokoi, ponieważ koty są wrażliwe na zmiany.
• Przy najmniejszych oznakach ataku lęku, wydobądź źródło jego strachu (zwierzę, przedmiot lub osobę) i pozwól mu schronić się tam, gdzie chce.

Terapia, często przydatne rozwiązanie

Jeśli pomimo tych metod nie widzisz żadnych postępów, możliwe, że strach Twojego kota tłumaczy się gwałtowną traumą, która wciąż tkwi w nim głęboko. Konsultując się ze specjalistą od zachowań kotów, możesz pomóc mu poczuć się bardziej zrelaksowanym i pewnym siebie. Może przepisać mu suplementy diety lub leki psychotropowe, aby trwale go uspokoić.