Pochodzenie i historia pomidora

Pomidor należy do rodziny psiankowatych , a także ziemniaki, papryka, chili, bakłażan, tytoniu i petunii. Ma wiele odmian i jest pierwotnie uprawiana w ciepłym środowisku, tak jak oferowała ją Ameryka Południowa.

Pomidor o południowoamerykańskim pochodzeniu

Pomidor pochodzi z Ameryki Południowej, z dzikimi odmianami występującymi w Peru i Ekwadorze, ale po raz pierwszy uprawiany był w Meksyku przez Azteków, którzy nazywali go „tomalt”. Europa znała ją dopiero około XVI wieku, kiedy Hiszpanie i Portugalczycy przywieźli ją z powrotem po odkryciu Ameryki. Włosi nazywali to „pomodoro”, co oznacza „złote jabłko” i najczęściej robią sos. Z Włoch dociera do Prowansji i stopniowo podbija Francję, która wykorzystywała ją jedynie ozdobną, obawiając się jej toksyczności.

Dopiero w XVIII wieku pomidor będzie rzeczywiście spożywany jako pokarm i pojawiał się w katalogach nasion (1778). Wraz z rewolucją Paryżanie odkryją pomidora dzięki Marsylijczykom. Jednak dopiero pod koniec XIX i na początku XX wieku jego spożycie stało się bardziej demokratyczne, a podaż nasion we Francji uległa zróżnicowaniu.

W XIX wieku europejscy migranci zabrali ze sobą nasiona pomidorów do Stanów Zjednoczonych, co umożliwiło krajowi produkcję najsłynniejszego keczupu na świecie i stanie się jednym z największych obecnych producentów, zaraz po Chinach. mimo że nie spożywa pomidorów, przekształcił się w gigantyczny przemysł, który przenosi się nawet do Afryki.

O uprawie pomidorów

Niestety dzisiaj, ponieważ supermarkety chcą oferować pomidory na półkach przez cały rok, poza uprawami szklarniowymi uprawianymi na dużą skalę w Hiszpanii, to uprawy bezglebowe przejęły jędrne odmiany. odporny na choroby i transport, ale praktycznie bez smaku.

W obliczu tych tendencji w uprzemysłowieniu pomidorów we wszystkich sosach jest rzeczą oczywistą, że uprawa własnych pomidorów w warzywniaku jest priorytetem dla każdego ogrodnika.

Z uprawy pomidorów można uzyskać do 2 kg lub nawet więcej warzyw (rekord świata powyżej 3,5 kg!). Może mieć różne kolory: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, różowy, czarny ... Jego kształty są bardzo zróżnicowane: podłużne, okrągłe, wydłużone, a nawet sercowate. Miąższ jest bardzo miękki, pachnący i smaczny. Pomidor potrzebuje kilku miesięcy, zanim zostanie zebrany od lipca do września w kluczowym okresie produkcji. Jest łatwa w sadzeniu, ponieważ dostosowuje się do różnych rodzajów gleby. Teren musi być jednak dobrze przygotowany i wzbogacony kompostowanym obornikiem. Aby uzyskać wczesną produkcję, pomidory sadzi się w szklarniach.

Pomidor jest wrażliwy na niektóre choroby, takie jak mączniak, czarny tyłek lub więdnięcie wertykulicy. Pomidory mogą rosnąć z nasturcjami, które przyciągają mszyce, które następnie opuszczają rośliny pomidora, ale także w pobliżu bazylii, która będzie działać odstraszająco na mszyce, nie zapominając o nagietku, który odstraszy niektóre robaki. Z drugiej strony boi się buraków, kopru włoskiego, grochu i kapusty. Aby dobrze rosnąć, pomidor potrzebuje potażu, fosforu znajdującego się w nawozach do "specjalnych pomidorów", które nie zawierają azotu, którego pomidor prawie nie potrzebuje, ponieważ to owoce muszą się rozwijać, a nie liście. . Prosi, aby rosnąć na dość mokrej ziemi.Zaleca się ściółkowanie gleby wokół podstawy pomidora w celu utrzymania wilgoci.

Smakosze regularnie wyjeżdżają, aby poprawić jakość przyszłych zbiorów. W miarę wzrostu łodyga pomidorów staje się sękata i gruba. Dlatego potrzebuje nauczyciela, ponieważ owoce są ciężkie. Dlatego konieczne będzie zakleszczenie łodyg. Aby zapobiec szkodliwemu dla roślin przez owady pasożytnicze, ważne jest, aby praktykować dobrą płodozmian na tej samej ziemi. I nie zapomnij o pochodzeniu pomidorów: potrzebują ciepła!