Czeskie drzewo oliwne (Elaeagnus angustifolia) o jadalnych owocach

Czeskie drzewo oliwne ( Elaeagnus angustifolia ), zwane także chalef, to małe drzewo pochodzące z południowej Europy, zachodniej i środkowej Azji oraz Himalajów. Uprawiana przez bardzo długi czas we Francji, stała się spontaniczna w Prowansji i Langwedocji-Roussillon, gdzie występuje na skraju rowów i na skraju wybrzeża. Rzeczywiście, bardzo dobrze obsługuje gleby zraszane i zasolone, a jednocześnie jest bardzo rustykalny (-20 ° C).

Jego liście mają kształt niektórych gatunków wierzby, wyjaśniono jego nazwę chalef, która pochodzi z języka arabskiego, Kalef , co oznacza wierzbę; ale ponieważ jego liście są również srebrzyste jak drzewo oliwne ( Olea europaea ), nazwa czeskiego drzewa oliwnego również narzuciła się w odniesieniu do ścieżki, która przyniosła je do Francji!

Często ma kilka pni i ma nieregularną koronę. Czasami kolczaste, młode gałązki pokryte są srebrzystymi łuskami, zanim stają się ciemnobrązowe.

Liściaste lub półzimozielone, naprzemienne, wąskie, lancetowate liście, o długości od 5 do 8 cm, są matowo szaro-zielone powyżej i pokryte srebrzystymi łuskami na odwrocie. Są lekko aromatyczne.

Kwiaty, pogrupowane po 2 lub 3, wydzielają bardzo wyraźny miodowy zapach, kiedy kwitną w maju-czerwcu, żółty wewnątrz, ale srebrzysty na zewnątrz. Są szczególnie miodowe.

Późnym latem owoce elipsoidalnych pestkowców, takich jak oliwki, są żółtawe, pokryte srebrzystymi łuskami. Są jadalne, ale mączne, o słodkim i łagodnym smaku, a ptaki je pokochają.

Czasami jest inwazyjny w niektórych krajach, ma szczególne właściwości wiążące azot w powietrzu.

• Rodzina: Eléagnaceae
• Typ: krzew liściasty lub półzimozielony
• Pochodzenie: Europa Południowa, Azja
• Kolor: żółte i srebrne kwiaty
• Siew: tak
• Cięcie: tak
• Sadzenie: jesień
• Kwitnienie: maj-czerwiec
• Owocowanie: sierpień-wrzesień
• Wysokość: od 4 do 8 m

Idealna gleba i ekspozycja dla czeskiego drzewa oliwnego

Czeskie drzewo oliwne rośnie w słońcu na idealnie lekkiej i przepuszczalnej glebie, ale pozostaje bardzo tolerancyjne, z wyjątkiem wapienia (jest wapienne). Obsługuje epizody suszy.

Data siewu, cięcia i sadzenia czeskiego drzewa oliwnego

Sadzonki można wysiewać, gdy nasiona są dojrzałe, ale sadzonki częściowo zdrewniałe latem lub zdrewniałe jesienią mają większe szanse powodzenia.

Sadzenie najlepiej zaplanować od października do lutego, poza okresem mrozów. Aby utworzyć żywopłot, zachowaj 1 m między każdą stopą.

Zarząd pielęgnacji i uprawy czeskiego drzewa oliwnego

Podlewanie będzie konieczne latem po posadzeniu, ale później będzie tolerować suszę.

Przycinanie często polega po prostu na usuwaniu upartych lub uszkodzonych gałęzi, chyba że chcesz ograniczyć ich wysokość, na przykład w żywopłocie, w takim przypadku możesz go przyciąć po kwitnieniu, ale pozbędziesz się owocu. Może być również całkowicie zagojony.

Zbiór, konserwacja i użytkowanie czeskiego drzewa oliwnego

Zbiory trwają od końca sierpnia do września lub października. Im są bardziej dojrzałe, tym mniej cierpkie. Można zrobić dżemy, ale ich smak nie jest wyjątkowy, zainteresowanie ograniczone.

Są raczej ubogie w witaminę C, ale bogate w likopen i błonnik. Na Wschodzie, gdzie są spożywane, tradycyjna medycyna przypisuje im właściwości przeciwzapalne, tłumiące kaszel i łagodzące ból stawów.

Choroby, szkodniki i pasożyty czeskiego drzewa oliwnego

Może mieć na nią wpływ choroba koralowców.

Położenie i korzystne skojarzenie czeskiego drzewa oliwnego

Jest to krzew lub niewielkie drzewo, które osadza się w izolowanym lub wolnym żywopłocie.

Polecane odmiany Elaeagnus do sadzenia w ogrodzie

Rodzaj Elaeagnus liczy łącznie około 40 gatunków, z których najbardziej znane, oprócz czeskiej oliwki ( Elaeagnus angustifolia ), to Elaeagnus pungens , odmiany takie jak Elaeagnus x ebbingei czy japońska goumi ( Elaeagnus multiflora ) ...

Czeskie drzewo oliwne ma odrostową, piramidalną, obficie kwitnącą odmianę „Quicksilver” (3 m).