Botanika, rozwijająca się nauka

Botanika to nauka zajmująca się badaniem roślin: a priori, łatwo ją zdefiniować. Jednak, podobnie jak wszystkie nauki, botanika nie jest wyjątkiem i ewoluuje. Badania i prace wzbogacają się na przestrzeni wieków i lat dzięki nowym obserwacjom popartym dotychczasową wiedzą. Ale dodatkowo botanika musi stale opisywać nowe gatunki (około 2000 każdego roku), co pomoże rozwinąć klasyfikację.

Historia klasyfikacji roślin

W „przeglądzie, który bada ogrody jutra”, Garden_Lab # 09 * poświęconym tematowi [bycia] botanikiem , zawodowi botanicy, którzy niestrudzenie obserwują i opisują bogactwo żywych istot, przywołują swoją pasję: 20 zawodowych botaników, botaników początkujący, kolekcjonerzy, miłośnicy roślin, architekci krajobrazu, artyści, którzy na swój sposób chwalą rośliny, wyrażają siebie, w tym Patrick Blanc , botanik, badacz CNRS u źródeł ścian roślinnych i Francis Hallé , botanik renomowany specjalista od drzew.

Botanik Véronique Mure przytacza bardzo pouczającą, krótką historię botaniki. Przenosi nas z powrotem do starożytności, punktu wyjścia różnych klasyfikacji dokonywanych według zastosowania roślin (lekarskich, spożywczych itp.) Około 1450 roku pne W IV wieku pne grecki filozof Teofrastus zaczął klasyfikować rośliny. zgodnie z obserwacjami Arystotelesa.

W I wieku Pliniusz Starszy odcisnął swoje piętno na Histoire Naturelle , książkach wymieniających mnóstwo informacji botanicznych. Jednocześnie Dioscorides, lekarz, farmakolog i grecki botanik interesuje się roślinami leczniczymi i odróżnia je od roślin spożywczych, aromatycznych i trujących. W VI wieku Herbarius Sekstusa Apulejusza Barbarusa, student filozofii nazywany czasem Pseudo-Apulejuszem, wymienia z ilustracjami 131 roślin leczniczych: narodziło się pierwsze ilustrowane dzieło botaniczne, ale dopiero w 1481 roku zaoferowano wersję drukowaną .

Renesans naznaczony był odkryciami wielkich odkrywców, a zainteresowanie medycyny badaniem roślin było coraz wyraźniejsze: edykt Henryka IV przewidywał utworzenie pierwszego francuskiego ogrodu botanicznego na wydziale medycyny. Montpellier, które zostanie założone przez botanika Pierre'a Richer de Belleval w 1593 roku.

W 1623 r. „Naturalna” klasyfikacja królestwa warzyw zaproponowana przez szwajcarskiego przyrodnika Gasparda Bauhina jest całkowicie nowatorska, ponieważ kładzie kres porządkowi alfabetycznemu. Pod koniec XVII wieku francuski botanik Pierre Magnol (który nadał swoje imię Magnolii) stworzył nie tylko taksonomię, ale także botaniczne „Rodziny”. Jego kolega i rodak, Joseph Pitton de Tournefort, tworzy pojęcie „Gender”. W XVIII wieku seksualność roślin wykazał francuski botanik Sébastien Vaillant w 1716 r., A następnie podstawy nowoczesnej taksonomii położył w 1763 r. Francuski przyrodnik Michel Adanson w swoim traktacie Rodziny roślin .

Ale w tym samym okresie, między 1737 a 1758 rokiem, słynny szwedzki botanik Carl von Linné opracuje klasyfikację roślin na podstawie pręcików, ale przede wszystkim ustali nomenklaturę dwumianową (podwójna nazwa roślin złożona z rodzaju i gatunku), dzięki czemu zyska rozgłos na całym świecie.

Inny francuski botanik Antoine Laurent Jussieu opublikuje w 1789 r., Genera Plantarum , co pozwoli na postęp w nazewnictwie rodzin. Augustin Pyrame de Candolle, szwajcarski botanik, opublikuje elementarną teorię botaniki , która określa zasady taksonomii.

W XIX wieku narodziła się teoria ewolucji świata żywego. Według Jean-Baptiste de Moneta de Lamarcka, francuskiego przyrodnika, środowisko i dziedziczność nabytych postaci grają na modyfikację gatunków, nazywa się to teorią transformizmu, która doprowadzi angielskiego przyrodnika Karola Darwina do w 1859 roku, aby przeciwstawić się teorii ewolucji opartej na doborze naturalnym. Od tego czasu narzuciła się filogeneza, która naukowo opisuje relacje ewolucyjne między organizmami.

Aktualna klasyfikacja molekularna

Społeczność naukowa poczyniła znaczne postępy, w szczególności w zakresie sekwencjonowania DNA, genetycznej karty identyfikacyjnej komórek okrytozalążkowych. Można dokonać porównań umożliwiających „poprawienie” powiązań między roślinami, które okazują się błędne: z tego powodu rodziny są reorganizowane, a niektóre rośliny zmieniają swoją rodzinę, a tym samym swoją nazwę, z powodu tej nowej klasyfikacji molekularnej.

W 1998 roku klasyfikacja APG przeprowadzona przez Angiosperms Phylogeny Group została ostatecznie zastąpiona klasyfikacją filogenetyczną APG II (2003), następnie klasyfikacją filogenetyczną APG III (2009) i najnowszą klasyfikacją filogenetyczną APG IV (2016). Ale nic nie jest zamarznięte ...

* wydany w księgarniach i na gardenfab.fr w dniu 5 marca 2020 - 176 stron - 19,90 €