Cat AIDS (FIV): objawy, leczenie i zapobieganie

Wirus niedoboru odporności kotów, lepiej znany pod akronimem FIV lub nawet pod nazwą „Cat AIDS”, jest wirusem, który atakuje specyficznie rasę kotów. Dlatego nie jest przenoszona na ludzi ani na inne zwierzęta.

Ten śmiercionośny wirus atakuje układ odpornościowy kota, czyniąc zwierzę podatnym na inne infekcje i choroby. Podobnie jak w przypadku AIDS, IVF może pojawić się latami i pojawią się prawdziwe objawy, a jego wynik jest zawsze śmiertelny ...

Co to jest AIDS dla kotów?

Jeśli chodzi o ludzi, AIDS u kotów jest chorobą z niedoborem odporności, jest to wirus, który stopniowo osłabia układ odpornościowy iw pewnym sensie prowadzi do samozniszczenia tego ostatniego. Ta patologia infekuje głównie limfocyty T, które odgrywają główną rolę w układzie odpornościowym. To zjawisko niszczenia komórek sprawia, że ​​zarażony kot jest podatny na atak wielu innych chorób, które przyczyniają się do dalszego osłabienia organizmu, a nawet mogą spowodować przedwczesną śmierć zwierzęcia. W przypadku wykrycia w odpowiednim czasie przebiegu choroby i jej objawów można nadal kontrolować za pomocą środków weterynaryjnych. Długość życia chorego kota jest niestety bardzo zmienna i FIV prędzej czy później doprowadzi do jego śmierci.

W jaki sposób przenosi się IVF?

Wirus FIV przenoszony jest bezpośrednio przez ślinę (kiedy koty się liżą lub gryzą), przez mleko, gdy zarażona matka karmi swoje kocięta piersią, a także z matki na młode w czasie ciąży. Może być również przenoszony przez kuwetę, jeśli dzieli ją kilka kotów. Niekastrowane samce są szczególnie narażone na FIV, gdy mają dostęp do zewnątrz, ponieważ spotykają tam kongenerów, z którymi mogą walczyć. Tak więc kot, który nigdy nie wychodzi z domu, nie jest zagrożony, ale cały wędrujący kot powinien być regularnie badany (przynajmniej raz w roku) za pomocą badania krwi przeprowadzanego przez lekarza weterynarii.

Jakie są objawy IVF?

Kot z FIV może żyć latami bez określonych objawów. Okres ten nazywany jest „fazą bezobjawową”, co oznacza, że ​​kot po zakażeniu „dyskretnie” przenosi wirusa. Podczas zanieczyszczenia nie wykazuje żadnych szczególnych objawów klinicznych, poza niewielkimi zaburzeniami, które mogą pozostać niezauważalne: spadek formy, gorączka ...

Kilka miesięcy lub lat później następuje faza zapadalności na chorobę, w której obserwuje się pogorszenie jej ogólnego stanu zdrowia, któremu towarzyszy utrata apetytu, utrata masy ciała, pojawienie się guzów i zaburzenia krwi (uszkodzenie czerwonych i (lub) białych krwinek oraz limfocytów) i zakażenia oportunistyczne spowodowane immunosupresją. Najczęstszymi objawami obserwowanymi w tej fazie są: gorączka, matowa sierść, zapalenie dziąseł, zapalenie jamy ustnej, biegunka, nawracające infekcje, zapalenie spojówek, zaburzenia psychiczne itp. Kot łapie wtedy pospolite choroby, z których źle się regeneruje i gromadzi coraz więcej chorób.

Jakie zabiegi IVF?

Jeśli najlepszym sposobem leczenia jest profilaktyka, istnieją środki, które pozwolą kotom dotkniętym FIV żyć długo i godnie. Leczenie przeciwbakteryjne może pomóc w zwalczaniu infekcji i bakterii, które mogą je zaatakować. Stosowanie leków przeciwzapalnych pomaga również w leczeniu objawów powiązanych chorób, takich jak zapalenie jamy ustnej i zapalenie dziąseł. Możliwe jest wzmocnienie odporności zwierzęcia dzięki suplementom diety i odpowiedniemu spożyciu kalorii poprzez specjalną dietę. Zalecamy wysokokaloryczną karmę mokrą (produkty weterynaryjne), aby utrzymać ją w dobrej kondycji. Niezbędna jest również regularna dezynfekcja jej środowiska i aktualne szczepionki.

Jak mogę chronić mojego kota?

Niestety, do tej pory nie istnieje żadna szczepionka przeciwko AIDS u kotów, ale można podjąć środki zapobiegawcze w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia: monitoruj ich ruchy na zewnątrz, kontroluj godziny wychodzenia, unikając ich. zostawić na zewnątrz na noc, sprawdzić u weterynarza, gdy tylko zauważy oznaki ugryzień lub zadrapań. Ponadto, z powodów wymienionych powyżej, zdecydowanie zaleca się sterylizację kota. Jeśli masz kilka kotów, czasami konieczne będzie oddzielenie ich, aby uniknąć ryzyka zakażenia zdrowych osobników. Na koniec pamiętaj, aby sprawdzić kota, zanim jeszcze zastanowisz się nad kuwetą.