Osteosarcoma u psów: przyczyna, objaw i leczenie

Osteosarcoma to postać raka kości, która dotyka głównie duże psy z długimi kośćmi. Bardzo bolesna, początkowo objawia się prostą, okresową kulawizną, ale należy ją szybko zdiagnozować i leczyć, aby uniknąć ekspansji guza i przerzutów. Dowiedz się o przyczynach, objawach i możliwych metodach leczenia w przypadku wykrycia choroby.

Co to jest kostniakomięsak u psów?

Osteosarcoma jest pierwotnym guzem kości u psów. Jest to najczęstsza postać raka kości u zwierząt, z prawie 80% przypadków raka kości.

Osteosarcoma to złośliwy guz, który dotyka głównie duże rasy psów. Niektórzy są do tego predysponowani, jak np. Seter irlandzki, borzoj (chart rosyjski), chart szkocki, owczarek niemiecki, bernardyn, doberman, rottweiler, dog niemiecki, wilczarz irlandzki, golden retriever. i Greyhound.

Zwykle choroba dotyka psy w wieku 10 lat lub starsze, ale może również dotyczyć niektórych młodych psów w wieku 18-24 miesięcy.

Ogólnie rzecz biorąc, kostniakomięsak jest zlokalizowany na końcu najdłuższych kości:

• na przednich kończynach umiejscowiony jest głównie w górnej części (zwanej proksymalną) kości ramiennej oraz w dolnej (nazywanej dystalną) kości promieniowej,
• na kończynach tylnych umiejscowiona jest w szczególności w górnej (tzw. proksymalnej) części piszczelowej oraz w dolnej (tzw. dystalnej) kości udowej.

Jednak niektóre nowotwory mogą tworzyć się w narządach, takich jak wątroba, płuca, śledziona, przewód pokarmowy, jelita, tkanki piersi, narządy płciowe, a nawet oczy; mówi się wtedy, że są pozaszkieletowe.

Jakie są objawy kostniakomięsaka?

Kiedy u psa rozwinie się kostniakomięsak, pojawiają się pewne objawy. Pierwszym i najczęstszym z nich jest kulawizna. Pojawia się nagle, a następnie objawia się sporadycznie przez kilka dni lub tygodni. Z biegiem tygodni staje się silniejszy i ewoluuje, aż się pogorszy i stanie się trwały. Kulawizna może być spowodowana bólem lub złamaniem kości dotkniętej chorobą osłabioną przez guz.

Kulawizny nie można trwale i skutecznie złagodzić środkami przeciwbólowymi. Utrzymuje się, a zwierzę odczuwa dyskomfort, ponieważ ból jest bardzo wyraźny przy tym typie raka.

Inne, bardziej ogólne objawy można zaobserwować u psów z kostniakomięsakiem:

• obrzęk kości: często obserwuje się również obrzęk kończyny. Ten obrzęk jest związany z obrzękiem tkanek znajdujących się w pobliżu kości dotkniętej guzem.
• spadek ogólnej kondycji: pies traci na wadze, mięśnie topnieją, wydaje się zmęczony i traci apetyt.
• zaburzenia trawienia: pies może wykazywać biegunkę i wymioty.
• im bardziej choroba postępuje, tym bardziej pies słabnie i mogą u niego wystąpić problemy z oddychaniem.

Rozpoznanie kostniakomięsaka

W przypadku zauważenia pierwszych objawów wskazana jest szybka konsultacja z lekarzem weterynarii.

Specjalista rozpocznie od wykonania prześwietlenia kości, pierwszego badania, które może zdiagnozować tego typu raka. Zdjęcie rentgenowskie pozwala mu obserwować wygląd kości psa, zauważyć złamanie i podejrzewać kostniakomięsaka lub przeciwnie, wykluczyć go. W zależności od profilu zwierzęcia (jego wieku, rasy itp.) I objawów, jakie się rozwija, to pierwsze badanie czasami wystarcza, aby potwierdzić, że rzeczywiście jest to kostniakomięsak i zaleca się zastosować odpowiedni zabieg.

Kość dotknięta kostniakomięsakiem wykazuje utratę normalnego wyglądu beleczkowatego. Okostna, która jest otaczającą ją błoną, reaguje silnie i kość rozmnaża się nieprawidłowo. Wreszcie na końcach dotkniętej kości obserwuje się zmiany chorobowe.

Jeśli wątpliwość pozostaje lub lekarz weterynarii chce potwierdzić diagnozę, może wykonać biopsję kości. W tym celu nakłuwa szpik kostny i analizuje komórki w laboratorium. Jest to tak zwana analiza histologiczna.

W ramach kontynuacji lekarz weterynarii może przeprowadzić ocenę rozszerzającą, czyli tomografię komputerową lub zdjęcie rentgenowskie, które pozwoli na wykrycie ewentualnej obecności przerzutów w organizmie zwierzęcia. Jednak nie zawsze jest możliwe potwierdzenie obecności przerzutów w przypadku tego typu filmu. Ponieważ prawie 90% kostniakomięsaków dawało przerzuty w momencie rozpoznania, weterynarze często ustalają leczenie przy założeniu, że tak jest.

Jak leczyć kostniakomięsaka u psów?

Osteosarcoma u psów można leczyć pod warunkiem, że będziesz działać szybko, gdy tylko pojawią się pierwsze objawy.

Amputacja

Pierwszym leczeniem do rozważenia jest operacja. Weterynarz wykona amputację w celu usunięcia całej dotkniętej kości. Amputacja nie wystarczy, aby wyleczyć raka lub zwiększyć oczekiwaną długość życia zwierzęcia. Z drugiej strony zapewnia psu ukojenie poprzez eliminację bólu i pozwala uniknąć ryzyka proliferacji raka.

Amputacja to operacja dobrze wspierana przez psy, które bardzo szybko dostosowują się do nowej kondycji. Należy jednak pamiętać, że niektóre psy nie mogą poddać się amputacji, ponieważ są za słabe, za stare, z nadwagą, ponieważ nowotwór jest zbyt rozległy lub mają już amputowaną kończynę. . Dlatego przed jakąkolwiek interwencją chirurgiczną konieczna jest ocena przedoperacyjna.

Kiedy wykonywana jest amputacja, towarzyszy jej chemioterapia, aby skuteczniej atakować raka.

Endoproteza

Jeśli amputacja psa nie jest możliwa, weterynarz może zasugerować leczenie zachowawcze. Polega to na usunięciu segmentu kostnego dotkniętego guzem, przy zachowaniu całej funkcjonalności kończyny. Usunięta część kości jest zastępowana syntetycznym stentem przymocowanym za pomocą płytki i śrub.

Niestety ta operacja jest ważna i może powodować komplikacje u osoby starszej lub osłabionej. Tak jest w rzeczywistości w przypadku prawie 40–70% interwencji. Podobnie jak amputacja, zapewnia jedynie ulgę w bólu i poprawia komfort zwierząt, ale nie eliminuje raka.

Inne zabiegi

Zoperowany pies będzie musiał przejść inne metody leczenia, aby skuteczniej walczyć z rakiem.

• Chemioterapia : pozwala podwoić oczekiwaną długość życia w porównaniu z prostą amputacją.
• Radioterapia : pomaga zmniejszyć ból i stany zapalne, ale nie zwiększa oczekiwanej długości życia.

Niestety, zwierzę rzadko przeżywa kostniakomięsaka, ponieważ w 90% przypadków diagnoza zostaje postawiona zbyt późno i pojawiają się przerzuty. Zwykle to związane z tym komplikacje prowadzą do śmierci zwierzęcia.

Ważne są pewne czynniki, w szczególności wiek psa. Rzeczywiście, zwierzę w wieku od 8 do 10 lat będzie bardziej odporne niż młody szczeniak lub starszy i delikatny pies. Nasilenie zależy również od wielkości i lokalizacji guza.