Wścieklizna kotów: przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie

Podobnie jak psy i większość ssaków, koty mogą być zarażone wirusem wścieklizny. Ta straszna choroba, ponieważ jest nieuchronnie śmiertelna i przenoszona na ludzi, nadal stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia w niektórych regionach świata. We Francji został on wyeliminowany, ale ryzyko nadal istnieje, jeśli podróżujesz ze swoim zwierzęciem, stąd tak ważne jest zaszczepienie go.

Przenoszenie wirusa wścieklizny

Wirus wścieklizny przenoszony jest głównie przez ugryzienie, ponieważ jest skoncentrowany w ślinie zwierząt-nosicieli. Z drugiej strony nie przechodzi przez barierę skóry, jeśli ta ostatnia nie wykazuje żadnych zmian. W ten sposób może być również przenoszony przez drapanie lub lizanie na porysowanej lub zranionej skórze. W środowisku zewnętrznym wirus jest mało odporny i łatwy do wyeliminowania za pomocą środków dezynfekujących. Ale gdy już dostanie się do organizmu, nieuchronnie powróci do mózgu po okresie inkubacji trwającym od 15 do 30 dni u kotów. Jest to wirus neurotropowy, czyli atakuje neurony powodując poważne zaburzenia układu nerwowego. Choroba może wtedy przybierać dwie formy: wściekłą, która jest najsłynniejsza i cichą.

Objawy wściekłej wścieklizny

Objawy wścieklizny rozpoczynają się wraz ze zmianą zachowania kota, może to być nerwowość i pobudzenie, a nawet agresja w postaci tzw. „Wściekłości”. Po zakażeniu mózgu poprzez nerwy, stopniowo rozprzestrzeni się na wszystkie tkanki i gruczoły ślinowe, stąd obserwuje się również nadmierne ślinienie. Kot będzie coraz bardziej „szalał”, a zaburzenia nerwowe będą się pogarszać, możemy wtedy zauważyć chronologicznie:

• ciągły stan czujności, zwierzę śpi mało i mniej głęboko,
• żałosne i intensywne miauczenie,
• zmiana w zachowaniu: jak wspomniano powyżej, ale pamiętaj, że ta zmiana może również nastąpić w innym kierunku, na przykład odległy kot, który staje się przytulany!
• drażliwość, agresywne reakcje na pieszczoty, które mogą sięgać nawet gryzienia,
• stan wściekłości: rzuca się na to, co wydaje mu się groźne, gryzie ze skrajną przemocą,
• zaburzenia motoryczne: zatacza się, stopniowo paraliżuje, nie może już żuć ani połykać,
• śmierć następuje w ciągu 3 do 6 dni od wystąpienia objawów.

Objawy głupiej wścieklizny

Tę formę wścieklizny podsumowuje postępujący i uogólniony paraliż, który zaczyna się od ust: wysunięcia szczęki i języka, intensywnego ślinienia, a następnie paraliżu twarzy. Kot nie może już łapać pokarmu ani połykać, ma poważne zaburzenia ruchu oraz zaburzenia nerwowe: drgawki, drżenie, skurcze mięśni. Kończyny i układ oddechowy zostają sparaliżowane aż do zatrzymania oddechu, które powoduje śmierć kota po 4 do 8 dniach.

Leczenie i zarządzanie wścieklizną

Nie ma leczenia wścieklizny, ale oczywiście konieczna jest opieka ze względu na zdrowie publiczne. Wściekły kot musi być odizolowany i trzymany pod nadzorem weterynaryjnym. Ponadto nie wolno próbować go leczyć. Zwierzę podejrzanego o nosicielstwo wirusa nie może zostać poddane eutanazji przed upływem 15 dni, ponieważ diagnoza opiera się na ewolucji objawów. Poza tym limitem, jeśli pojawią się objawy i diagnoza zostanie potwierdzona, wykonywana jest eutanazja.

Pojedyncza profilaktyka: szczepienie

Jedynym sposobem zapobiegania wściekliźnie są szczepienia. Jest to możliwe od 3 miesiąca życia w okresie szczepienia podstawowego i będzie przedmiotem corocznej dawki przypominającej. Wyjazd za granicę z kotem (w tym Europa) jest prawnie obowiązkowy i wymagany przez niektóre schroniska dla zwierząt.