Patchouli (Pogostemon cablin), mityczny zapach hipisa
Parchouli ( Pogostemon cablin ) to wieloletnia roślina występująca w swoim regionie, od Malezji po Filipiny, przez Indonezję i całą Azję Południowo-Wschodnią. Roślina boi się mrozu, który na naszych szerokościach geograficznych zmusza do uprawy w doniczkach, aby zimą móc ją schronić bez mrozu.
Paczula tworzy krzaczastą roślinę z rozgałęzionymi, mocnymi łodygami, o wysokości około 1 metra i 4 kątami, z dużymi, pachnącymi, liściastymi, przeciwległymi i ząbkowanymi liśćmi, nieco przypominającymi liście mięty.
Kwitnienie w fioletowobiałych kłosach jest przypadkowe wiosną poza regionem pochodzenia, co nie ma żadnego wpływu, ponieważ to głównie liście i łodygi mają znaczenie aromatyczne. Paczula zawsze była nasycona wywrotową nutą: w drugiej połowie XIX wieku perfumowały ją demi-mondaines, a następnie hipisi z lat 70. widzieli w niej sposób zatuszowania silnego zapachu konopi, która szybko skojarzyła paczulę z orientalną duchowością i wyzwoleniem seksualnym ...
Aromatyczna esencja paczuli jest bogata w seskwiterpeny, w tym paczulol: główne marki perfum używają olejku eterycznego z paczuli, któremu legenda przypisuje właściwości afrodyzjaku. Kamforowy, ziemisto-drzewny zapach, szybko mocny, ma obosieczne: albo jesteś oczarowany, albo przeszkadza ci ten ciężki, mocny zapach. Uważaj, olejek eteryczny z paczuli jest toksyczny wewnętrznie.
Paczula jest również używana w Azji ze względu na jej właściwości antyseptyczne i przeciwwymiotne oraz w łagodzeniu bólów głowy. Po zastosowaniu na choroby skóry, takie jak trądzik lub egzema, olejek eteryczny z paczuli poprawiłby się. Łagodzi również hemoroidy i problemy żylne.
- Rodzina: Lamiaceae
- Typ: wieloletnia
- Pochodzenie: Malezja, Filipiny, Indonezja
- Kolor: fioletowo-białe kwiaty
- Siew: nie
- Cięcie: tak
- Sadzenie: wiosną lub jesienią
- Kwitnienie: maj
- Wysokość: do 1 m
Idealna gleba i ekspozycja na paczulę
Paczulę uprawia się w pełnym słońcu lub półcieniu na bogatej, chłodnej i przepuszczalnej glebie, której temperatura otoczenia nie spada poniżej 10 ° C. Unikaj bezpośredniego światła słonecznego za szkłem, które może spalić liście.
Sadzonki i data sadzenia paczuli
Sadzonki łodygowe pozwalają roślinie rozmnażać się.
Sadzenie odbywa się wiosną lub jesienią.
Zarząd utrzymania i kultury paczuli
Możesz uszczypnąć łodygi, aby roślina się rozgałęziła. Podlewanie powinno być regularne w okresie wegetacji, ale zimą powinno być wyraźnie rozstawione, tak aby doniczka była zawsze dobrze osuszona.
Zimą roślinę należy przenieść do szklarni lub werandy, gdzie temperatura nie spadnie poniżej -10 ° C lub nawet -5 ° C od ostatniej granicy.
Zbiór, konserwacja i stosowanie paczuli
Liście można zbierać w okresie pełnego wzrostu, od maja do września, i suszyć między dwoma arkuszami papieru: po wyschnięciu ich zapach jest dziesięciokrotnie większy niż w przypadku świeżych liści. W przypadku braku możliwości destylacji w celu uzyskania olejku eterycznego, suche liście pozwolą uzyskać pyszny potpourris!
Choroby, szkodniki i pasożyty paczuli
Paczula nie jest rośliną podatną na choroby, chyba że znajduje się w szklarni lub werandzie, gdzie mogą atakować ślimaki i mszyce.
Lokalizacja i korzystne skojarzenie z paczulą
Jest to roślina uprawiana wyłącznie w doniczkach we Francji kontynentalnej.
Polecane odmiany paczuli do sadzenia w ogrodzie
Rodzaj Pogostemon liczy około stu gatunków, ale najbardziej znanym jest niewątpliwie patchouli ( Pogostemon cablin ).
(zdjęcie 1 i 3: Forest and Kim Starr - CC BY 2.0)