Sos laurowy (Laurus nobilis), aromatyczny do bukietu-garni
Sos laurowy ( Laurus nobilis ), szlachetny laur lub laur Apollo, wszystkie te nazwy określają to małe drzewo, które może osiągnąć 10 m wysokości. Rzeczywiście, jego skórzaste, matowe liście, złożone z liści o długości 10 cm, ciemnozielonych, sprawiają, że jest to gęsty, trwały i jednocześnie pachnący żywopłot, ponieważ pomięte liście wydzielają balsamiczny aromat. Sos laurowy, raczej rustykalny, ponieważ jest odporny na -15 ° C lub nawet -18 ° C, wspiera również nadmorski klimat.
Pień ma ciemną korę, a żółte kwiaty kwitną od marca do maja, tworząc małe skupiska na osi liścia. Na tym dwupiennym krzewie kwiaty żeńskie dają czarniawe, jajowate owoce wielkości wiśni z tłustym zielonym miąższem.
Liść laurowy może być również przydatny w kuchni dzięki swoim bardzo aromatycznym liściom, które doskonale nadają się jako „bukiet bukietowy” do przyprawiania gulaszu lub bulionu dworskiego. Ale to nie wszystko, jej liście mają również właściwości lecznicze: trawienne, antyseptyczne, wykrztuśne, moczopędne, przeciwreumatyczne.
- Rodzina: Lauraceae
- Rodzaj: aromatyczny krzew
- Pochodzenie: basen Morza Śródziemnego
- Kolor: zielonkawo-żółte kwiaty
- Siew: nie
- Cięcie: tak
- Sadzenie: wiosna
- Kwitnienie: wiosna
- Wysokość: do 10 m wysokości
Idealna gleba i ekspozycja do sadzenia wawrzynu w ogrodzie
Pochodzący z południa sos laurowy preferuje ekspozycję, która jest jednocześnie gorąca, słoneczna, chroniona przed zimnymi wiatrami i wymaga piaszczystej, próchnicznej, elastycznej i dobrze przepuszczalnej gleby.
Data sadzenia i sadzenia liścia laurowego
Roślina bardzo dobrze nadaje się do sadzonek częściowo utwardzonych późnym latem, a także do warstwowania jesienią.
Sadzenie odbywa się wiosną w osłoniętej od północnych wiatrów.
Rady dotyczące pielęgnacji i kultury sosu laurowego
Jeśli liść laurowy musi być regularnie przycinany, to głównie po to, by zaspokoić estetyczną potrzebę, utrzymując czystą i schludną sylwetkę. Ten rodzaj krzewu można bardzo łatwo przyciąć w kulkę lub stożek, w zależności od topiary, ale może również swobodnie rosnąć.
Zimą lepiej jest ściółkować stopę, aby chronić ją przed mrozem; jeśli zamarznie, z łatwością podniesie się z pnia. Uważaj, aby chronić liść laurowy przed stojącą wilgocią, która go szkodzi.
Zbiór, konserwacja i wykorzystanie liścia laurowego
Liście laurowe są zbierane w razie potrzeby i dobrze przechowywane po wysuszeniu. Przyprawiają kuchnię (bukiet-garni, dworski bulion, gulasz, terrina ...).
Liście są również używane w wywarach ze względu na ich właściwości lecznicze.
Jagody zebrane w bardzo czarnym kolorze służą do sporządzania likierów lub maści przeciwreumatycznej.
Choroby, szkodniki i pasożyty liścia laurowego
Wawrzyn laurowy nie jest bardzo wrażliwy na atak, chociaż można zaobserwować koszenilę, mączniaka rzekomego, wciornastki, antraknozę, otiorhynchus.
Lokalizacja i korzystne skojarzenie z sosem laurowym
Wawrzyn będzie czuł się swobodniej w miejscu osłoniętym od wiatru, wzdłuż południowej ściany.
Działa jako żywopłot, izolowany lub w zbiorniku.
Odmiany sosu laurowego polecane do sadzenia w ogrodzie
Typowa forma lauru laurowego ( Laurus nobilis ) jest najczęściej uprawiana, aby aromatyczne aromaty były pod ręką w ogrodzie. Ale na drzewo, które ozdobi Twój ogród, wybierz Laurus nobilis 'Aurea' z bardzo dekoracyjnymi złotymi liśćmi ...