Zrozumienie reprodukcji roślin kwitnących

Kontrolowanie rozmnażania roślin jest ogromnym problemem ekonomicznym, ale nie pozbawionym ryzyka, ponieważ prowadzi również do dalszego wprowadzania ulepszeń roślin, tak aby roślina była odpowiednia dla żywności i komfortu konsumentów (nasiona hybrydowe F1), w tym uwikłane genetycznie. Strach, jaki budzą GMO (organizmy modyfikowane genetycznie), a także zagrożenia dla nasion dawnych odmian, które gwarantują bioróżnorodność, przypominają o znaczeniu rozmnażania roślin.

Dwa tryby reprodukcji

W przeciwieństwie do roślin bez kwiatów, takich jak algi, paprocie, mchy i grzyby, które nie mają pyłków, jaj ani nasion i rozmnażają się przez pojedyncze komórki, zarodniki, w naturze, ogólnie, Rośliny kwitnące wyróżnia sposób rozmnażania, który jest bezpłciowy lub płciowy.

Rozmnażanie bezpłciowe

Rozmnażanie bezpłciowe odpowiada rozmnażaniu wegetatywnemu, to znaczy bez nasion, ale pozwala na zrodzenie osobników, które są genetycznie identyczne z rośliną wyjściową.

Na przykład sadzonki, za pomocą których odcinany jest kawałek łodygi lub kłącza, są jednym z nich, lub napowietrzne lub podziemne warstwy, które prowadzą do rozwoju pąka na części ukorzenionej łodygi, będąc jeszcze na roślinie. wyjazd. Produkcja rozłogów i cebulek to także rozmnażanie bezpłciowe.

Rozmnażanie płciowe

Rozmnażanie płciowe dotyczy większości roślin, zwłaszcza roślin kwitnących, i odbywa się przez nasiona. Pierwotnie dwie komórki płciowe (męska i żeńska) wytwarzane przez roślinę „rodzicielską” łączą się: jest to zapłodnienie, które prowadzi do przemiany kwiatu w owoc zawierający nasiona. W ten sposób przenosi się dziedzictwo genetyczne obojga „rodziców”.

Od nawożenia do nasion

Kwiaty większości roślin mają kwiaty hermafrodytowe , to znaczy złożone z męskich i żeńskich narządów rozrodczych (pręcików i słupków): mogą one samozapylać się lub być zapładniane przez inny podmiot tego samego gatunku.

Inne zakłady mają różne organizacje:

• u gatunków jednopiennych męskie i żeńskie narządy rozrodcze są oddzielone i przenoszone przez dwa różne kwiaty, jeden samiec, drugi samicę, na tej samej stopie (sosna, dąb, kasztan, leszczyna, brzoza, dynia, ogórek, melon…)
• u gatunków dwupiennych kwiaty męskie i żeńskie pojawiają się na osobnych roślinach (jesion, truskawka, topola, szparagi, szpinak itp.)

Część męska złożona z pręcików (pylników i nici) uwalnia pyłek, a aby nastąpiło zapłodnienie, pyłek musi dotrzeć do części żeńskiej zwanej słupkiem (jajnik, styl i piętno). Aby to spotkanie miało miejsce, albo roślina w rzadkich przypadkach samozapładnia się, albo naturalne elementy, takie jak deszcz i wiatr, przenoszą ziarna pyłku, lub wreszcie, w większości przypadków, transport ten zapewnia tak zwane owady zapylające. Ich rola jest zatem ważna: od tego zależy reprodukcja ponad 200 000 gatunków roślin!

Zapylanie

Owady zapylające przyciąga kolor kwiatu (mniej lub bardziej wyrazisty), jego zapach (mniej lub bardziej słodki, mocny lub śmierdzący) lub cukier zawarty w nektarze, który ma je właśnie przyciągać. Gdy tylko owady usiądą na kwiatku, zakrywają nogi i ciało pyłkiem, ocierając się o pręciki. Kiedy lecą z kwiatka na kwiatek, odwiedzając inne obiekty, niektóre ziarenka pyłku nieuchronnie spadną na słupek, co doprowadzi do zapłodnienia.

Jajeczkowanie

Zapłodnienie przebiega zgodnie z planem, ale pyłek, który opadł na znamiona znajdujące się na szczycie słupka, będzie musiał dotrzeć do jajnika znajdującego się u podstawy słupka!

W związku z tym pyłek wykiełkuje na znamieniu i wytworzy łagiewkę pyłkową, która opadnie w stylu do jajnika, aby dotrzeć do jaj: komórka jajowa staje się nasieniem, a słupek zmienia się w owoc dookoła (na przykład , pestki jabłka wokół owocu).

Można zatem odzyskać produkcję nasion, tak aby nasiona zostały zasiane lub aby były one naprężone same przez upadek na ziemię lub przez wiatr, morze lub nawet odchody zwierząt, które je zjadły. Uważaj jednak, nasiona roślin hybrydowych (F1) nie będą dawały takich samych cech jak ich rodzice.