Cormier (Sorbus domestica) i jego bulwy boćwina

Corm ( Sorbus domestica ) lub jarzębina domowa to dzikie drzewo owocowe, które coraz rzadziej spotyka się w lasach lub żywopłotach we Francji z powodu przegrupowania, które zniszczyło żywopłoty. Można go rozpoznać po porcie, który jest praktycznie kolumnowy.

Ma liściaste liście złożone z pierzastych liści o długości od 10 do 20 cm, z maksymalnie dwudziestoma wąskimi podłużnymi listkami. Jesienią jego ciemnozielony kolor zmienia się w ładny złoty kolor.

Cormier (Sorbus domestica) i jego bulwy boćwina

Białe kwiaty pojawiają się wiosną, zebrane w stożkowate baldachy. Następnie rozwijają się owoce o średnicy od 1 do 3 cm, w kształcie lekko kulistej gruszki, w zielono-żółtej tonacji z czerwonymi niuansami, które nazywane są bulwami. Owoce te są jadalne i można je jeść, gdy są przejrzałe, jak nieszpułka, w przeciwnym razie są zbyt cierpkie: surowe lub gotowane. Co więcej, oba owoce mają trochę ten sam smak. Corm wydaje się mieć bardziej wyraźny smak, jest bogaty w witaminę C.

  • Rodzina: Rosaceae
  • Typ: dzikie drzewo owocowe
  • Pochodzenie: Europa, północna Azja
  • Kolor: białe kwiaty
  • Siew: tak
  • Cięcie: tak
  • Sadzenie: późną jesienią
  • Zbiory: jesień
  • Wysokość: do 15 do 20 m

Idealna gleba i ekspozycja dla cormierów

Drzewo bulwiaste potrzebuje światła, będzie się rozwijać w pełnym słońcu lub półcieniu na bogatej, głębokiej i przede wszystkim dobrze przepuszczalnej glebie, ponieważ nie może znieść stojącej wody.

Data siewu, cięcia i sadzenia bulw

Można sadzić sadzonki pod zimną ramą jesienią, sadzonki zielne wiosną, ale istnieje ryzyko niepowodzenia, ponieważ rozmnażanie jest dość delikatne, a następnie, ponieważ drzewo bulwiaste ma powolny wzrost, można przegapić owocowanie.

Cebulę z gołymi korzeniami, kupioną w szkółce lub centrum ogrodniczym, sadzimy po owocowaniu, czyli od listopada do lutego, oczywiście unikając okresów przymrozków.

Zarząd utrzymania i uprawy cormierów

Cormier praktycznie nie wymaga żadnej konserwacji, gdy zostanie złapany, jednak mulczuje jego stopę i podlewa latem w przypadku dużych upałów, w pierwszych latach. Później bardzo dobrze radzi sobie z suszą.

Zbiór, konserwacja i użytkowanie corm tree

Cormier zaczyna owocować dopiero po około dziesięciu latach. Bulwy będą następnie zbierane około października i listopada, kiedy osiągną brązowy kolor i będą miękkie w dotyku: ich smak będzie wtedy słodki i przyjemny.

Można je przechowywać kilka tygodni na osłoniętej półce.

Miąższ kremowy jest spożywany na surowo, pozostawiając nieco zbyt grubą skórkę. Można też zrobić kompoty, dżemy, syrop (zamiennik syropu klonowego) czy cormé, rodzaj cydru o niskiej zawartości alkoholu z fermentacji bulw.

Choroby, szkodniki i pasożyty bulw

Drzewo bulwiaste nie jest podatne na choroby ani pasożyty.

Lokalizacja i korzystne skojarzenie z cormier

Jest to drzewo, które można sadzić w izolacji, z dala od innych drzew, które mogłyby utrudniać jego rozwój. Bardzo dobrze radzi sobie również w żywopłotach bocage.

Zalecane odmiany bulw do sadzenia w ogrodzie

W zależności od kształtu owocu istnieją dwie odmiany bulw: Sorbus domestica var. pyriformis , do zbioru bulw gruszkowatych i Sorbus domestica var. pomifera lub maliformis, aby uzyskać okrągłe owoce, takie jak jabłka.

Oprócz tego istnieje wiele innych gatunków Sorbus , wśród których niewątpliwie najbardziej znanym jest jarzębina ( Sorbus aucuparia ) z białym aliasem (Sorbus aria).

(zdjęcie autorstwa Yves Tennevin - CC BY-SA 2.0)

Podobne Artykuły