Czarny lulek: silny narkotyk

Czarny lulek to rustykalna roślina z rodziny Solanaceae, którą można rozpoznać po lepkich włoskach i silnym zapachu, który wydziela, nieproszony: i to dobrze, ponieważ lepiej trzymać się z daleka od jego toksyczność rywalizuje z daturą (Datura stramonium) i belladonną (Atropa belladonna).

Czarny lulek, kojarzony ze śmiercią

Czarny lulek ( Hyoscyamus niger ) ma dość znaczące nazwy w języku narodowym: Mort-aux-Poules, Hannebane gauloise w odniesieniu do jego angielskiej nazwy lulek henbane , wywodzący się od kury (kury) i bane (trucizna).

Roślina jednoroczna lub dwuletnia, która może mierzyć od 60 cm do 1 m, z korzeniem palowym, lulek czarny, pochodzący z Azji, występuje obecnie na poboczach dróg lub na pustkowiach w Europie, ale także w Azji i Afryce Północ. Jest pokryty trochę lepkim, miękkim włosem i bardzo brzydko pachnie, gdy tylko go dotkniesz. Jego długie, szarozielone, trójkątne liście, z dużymi ostrymi zębami, tworzą dużą rozetę, w sercu której wzniesiona jest wyprostowana łodyga, z wieloma liśćmi.

Jego kwiaty w kształcie lejka są matowo żółte z żyłkami fioletowo-brązowymi z czarną fioletową szyjką; kwitną od czerwca do października. Pomimo wydzielanego przez nie nektaru, nawet pszczoły ich unikają.

Za zakwitem pojawiają się nabrzmiałe u podstawy kapsułki, zwane „piroksydami”, które po otwarciu eksplodują liczne brązowe nasiona, powodując rozproszenie i spontaniczną proliferację.

Roślina zawiera silne alkaloidy tropanowe, w tym hioscyjaminę, skopolaminę i atropinę.

Niebezpieczne zalety lulka czarnego

Wymieniony w Farmakopei Europejskiej, stosowanie lulka czarnego jest zastrzeżone dla lekarzy, ponieważ jest to silny narkotyk, stosowany jako środek przeciwskurczowy, uspokajający i przeciwbólowy, w szczególności w przypadku bólu brzucha lub zęba, ale także. W przeszłości Hindusi używali go jako środka znieczulającego.

Często nazywany jest „chwastem czarownic” lub „śpiącą królewną”, ponieważ zmienia postrzeganie rzeczywistości, sprawia wrażenie unoszenia się w powietrzu i odwiedzania innych światów.

Kojarzony ze śmiercią służył do zabijania wściekłych psów, ale w średniowieczu, przygotowany jako mikstura, pozwalał też pozbyć się wrogów na długi sen ...

W kontakcie ze skórą alkaloidy mają ograniczoną toksyczność, ale jeśli zostaną połknięte różne części rośliny (liść, kwiat, a zwłaszcza korzeń i nasiona), pojawiają się poważne zaburzenia trawienne, sercowe, oddechowe i wzrokowe.

Inne gatunki Jusquiame

Rodzaj obejmuje około piętnastu gatunków lulka, które są równie toksyczne:

• Lulek biały ( Hyoscyamus albus ) z skupiskami bladozielonych żółtych kwiatów dwubarwnych, częściej występujących w Morzu Śródziemnym,
• Lulek złoty ( Hyoscyamus aureus ) niższy (50 cm) o jasnożółtych kwiatach, fioletowym gardle i wydatnych pręcikach,
• Egipski lulek ( Hyoscyamus muticus ), bogatszy w alkaloidy, uprawiany w celu ich przemysłowej ekstrakcji.

Użycie roślin do gojenia musi być najpierw skonsultowane z lekarzem, farmaceutą lub zielarzem. Kobiety w ciąży, osoby z przewlekłymi i poważnymi chorobami lub przyjmujące leki powinny skonsultować się z lekarzem przed podjęciem samodzielnego leczenia, które może powodować skutki uboczne, w tym interakcje lekowe.