Jak pozbyć się szczawików, strasznych fałszywych koniczyn?

Oxalis liczy dobrze 500 gatunków jednorocznych lub wieloletnich okazów, bulwiastych, kłączowych, bulwiastych lub z włóknistymi korzeniami. Jeśli niektóre z tych roślin mają niezaprzeczalne zalety ozdobne lub udowodnione zainteresowanie kulinarne, takie jak peruwiańska Oca (Oxalis tuberosa), inne są potężnymi chwastami, które bardzo trudno jest wyplenić, gdy tylko pojawią się w ogrodzie.

Oxalis: inwazyjne koniczyny?

W tej rodzinie Oxalidaceae szczególnie inwazyjne są dwa gatunki bylin: szczawik szypułkowy ( Oxalis corniculata ) i szczaw owczy ( Oxalis acetosella ). Zwykle cenią zacienione miejsca, w pobliżu zarośli, gdzie naturalizują się.

Dzioborożec ( Oxalis corniculata ) można rozpoznać po niezwykle pełzającym pokroju, nieprzekraczającym 5 do 8 cm wysokości, z łodygami rozrzuconymi na ziemi, z których wyrastają małe pędy powietrzne i korzenie. sworzeń. Alternatywne liście mają 3 listki w kształcie serca, są koloru ciemnozielonego przechodzącego w fiolet.

Małe żółte kwiaty z 5 płatkami rozwijają się od wiosny do wczesnej jesieni. Lekko owłosione owoce pozwalają nasionom pęknąć, gdy tylko zostaną dotknięte, gdy są dojrzałe, co dodatkowo przyczynia się do rozprzestrzeniania się tego szczawika, teoretycznie jednorocznego, ale konkretnie wieloletniego. Chwast ten występuje również spontanicznie na nieużytkach, u podnóża murów mieszkalnych, na piargach i opuszczonych terenach.

Szczaw owczy ( Oxalis acetosella ) jest również nazywany „szczawem leśnym” lub „kwaśną jagodą”. Podobnie jak poprzednia, ta roślina zielna staje się byliną i charakteryzuje się wyjątkowo okrywającym ścianami pokroju, również nie przekraczającym 8 cm wysokości. Jego system korzeniowy jest zorganizowany w poziome gałęzie, które wytwarzają cebulki, będące punktem wyjścia dla nowych pęczków łodyg. Jego liście przypominają koniczynę, z 3 listkami w kształcie odwróconego serca, lekko owłosione, na końcu czerwonawo-białych łodyg. Jej różowe kwiaty pojawiają się raczej wiosną w kwietniu i maju. Szczególnie lubią raczej zacienione i wilgotne przestrzenie.

Jak pozbyć się szczawika?

Nie używaj narzędzi, takich jak glebogryzarka lub truskawka : jeśli pomogą one wyplenić większość chwastów, należy o nich zapomnieć dla kłączowej szarogi oraz szczawika, ponieważ mechanizm będzie dalej rozprzestrzeniał cebulki i korzenie wszędzie, rozmnażając je.

Gruba ściółka o grubej teksturze pomaga uniknąć inwazji szczawików, zwłaszcza w rabatach kwiatowych. Niezależnie od tego, czy jest to ściółka, czy folia z tworzywa sztucznego, żadne z tych dwóch nie powoduje zniknięcia nasion i cebulek ... Jeśli weźmiesz ściółkę o zbyt drobnej teksturze, szczawik ją przebije!

Zwalczanie chwastami termicznymi może dać dobre wyniki, zwłaszcza w przypadku rogówki, pod warunkiem powtórzenia operacji. Jeśli nie masz termicznego zabójcy chwastów, możesz przyciąć łodygi nisko nad ziemią, odnawiając się, gdy tylko odrosną, mogą stopniowo się wyczerpać.

Jeśli jesteś odważny, tylko cierpliwość przyniesie Ci satysfakcję, gdy świadomie i ostrożnie wyciągniesz rośliny wraz z ich korzeniami i cebulkami, które spalisz lub wrzucisz do „wszechstronnego” kosza, ale nie na pryzmę kompostu!

Nie spiesz się z glifosatem: nie tylko trwale zanieczyszcza glebę, ale dodatkowo tylko czasowo więdnie szczawik, który ponownie opuści.